Net heb ik op Netflix de serie “The good place’ afgekeken en al tijdens de film merkte ik dat ik enthousiast en geïnspireerd werd. In dit geval door de herkenning en erkenning wat ik als waarheid ervaar. Voor mensen die zonder kennis de serie willen kijken, lees dan niet door, want ik geef al een deel van de serie weg in deze column.
In de serie kwamen vier mensen na hun overlijden in ‘the good place’. Zij hadden op aarde niet echt een goed leven laten zien, dus begonnen ze te twijfelen of ze wel op ‘the good place’ hoorden. Dat deed ieder van de vier mensen op de eigen manier.
In vele honderden jaren (die daar niet gevoeld werden) en reboots (waarbij ze gereset werden met een lichte herinnering aan hoe het beter zou kunnen) leerden ze samen werken om de beste versie van zichzelf en hun omgeving te maken. Daar kwam veel heling van hun trauma’s bij kijken, kennis en ervaring van oorzaak-gevolg, de multidimensionaliteit, tijdlijnen, portalen ed. Ze leerden steeds beter hoe dat gebeurt ín ‘the good place’, met veel magische wezens en magie.
Het bleek echter dat de andere inwoners van ‘the good place’ eigenlijk demonen waren die hen martelden. Ik ervaar via de film de vergelijking hoe ik meer of minder bewust andere mensen, systemen, organisaties martel… Ik ervaar de vergelijking met vele ouders en kinderen op scholen die door afzeiken en volgen van andermans waarheden zich gemarteld voelen. Afleren om zelf na te denken en afleren van de dingen die jij leuk vindt op een manier die bij jou past. Ook kwam ik mensen in de zorg, commissies, verzekeringen, regering ed tegen waar angst voor ‘gewone’ dingen als ziek zijn, geldgebrek en overlijden de boventoon voert. En dat de mens dan dient te doen en presteren zoals zij denken dat goed is. Digitale paspoorten, geen contant geld, oorlogen, mensen in Nederland die naar de voedselbank moeten en enorme voedselverspilling. Onze grondwet; dat elk mens zijn eigen leven mag kiezen, wordt steeds meer geschaad.
In de film blijkt dat ‘the bad place’ en zijn demonen de overhand hadden gekregen. Een paar demonen samen met de vier mensen gingen voor ‘een nieuwe manier’ staan. Dus steeds meer bewustzijn dat er geen ‘the good place’ of ‘the bad place’ is, maar leermogelijkheden om de beste versie van jezelf en de aarde te maken.
Toen ‘the best place’ gecreëerd was en de vier overleden mensen na het verstreken van vele ‘tijd -loops’ (verschillende tijdlijnen vanuit vele levens) tenslotte vervuld waren; dus gelukkig, vol liefde, vol vrede in het hart, koos elk van hen op hun eigen tijd en tempo de doorgang door het portaal om te dematerialiseren als zijnde ‘de golf die ook de oceaan is’.
“ The best self and place” maken. Gaan staan voor ‘een nieuwe manier’ vanuit respect en erkenning van ieders eigenheid en samen verder mogen leren en spelen. Reageer gerust; info@carolienjonkman.nl