Sjaak Bruggeman deelt met enige regelmaat zijn natuurmomenten met ons. En altijd is er wel iets dat op zijn pad komt. Vandaag heeft Sjaak langer aan de kant gezeten op het Hoge Broek bij Raalte dan op zijn fiets.
Ik ben klaar om te vertrekken, maar eerst is er nog paniek in de tuinkamer. “Er ligt een dooie mus op het tuinbankje”, zegt vrouwlief. Maar kijk eens, de dooie mus is weer bijgekomen van de klap tegen het kantelraam en het is een boomkruiper! Mooi man! En daar vliegt hij op en hangt vervolgens als vastgekleefd tegen de muur. Dit mooie bruin gevlekte vogeltje is een van de parkvogels naast ons huis en heeft jaarlijks een nest in een van de ventilatiespleten boven in de zijgevel van het huis naast het park. Daar speurt ie behendig zigzaggend langs boomstammen omhoog om de daar aanwezige insecten te plagen. Oeps, en daar gaat ie, op de wieken om snel zijn jonkies weer te gaan voeren.
Eenmaal buiten het dorp ga ik aan een houtsingel langs de slootkant zitten met voor me een wijds uitzicht. Gewoon om te genieten wat er zo te zien is. De prachtige wolkenluchten, de pas gemaaide wei voor me met daarachter de fraaie naturel kleur van het riet en daarachter weer de bosschage met alle kleuren groen en wat wit ertussen. Wat mooi! Mooier kun je het niet schilderen.
Daar gaan zes ganzen en dat waren een paar houtduiven en kijk een paar wilde eenden, man en vrouw, landen naast het bijna droge slootje. En daar komt de boer met achter zijn mooie groene John Deere een kunstmeststrooier. Hij is van de Rosahoeve en rijdt pal voor me langs. Hoe ik ook zwaai, hij ziet me niet. Kijk daarginder gaat een bruine kiekendief met een voedselvlucht richting het kanaal. En deze is nog niet weg of daar komt een donkerbruine buizerd boven me zweven.
Het is mooi geweest, ik moet gaan, maar kijk daar komt de boer al weer aan. “Zag je me niet zonet?” De beste man zag wel een fiets staan, maar moest er bij het kunstmest strooien op letten dat hij niet te dicht langs de slootkant reed. Hij hanteert mestvrije zones van één meter langs de slootkanten en dit luistert heel nauw. Daarbinnen mag geen korrel vallen en zo wordt het risico op afspoeling geminimaliseerd. En plots wordt ons gesprek afgebroken door laag overkomende Apache-helikopters. Wat een lawaai zeg, hier valt niet tegen te praten en ik zwaai hem gedag.
Goed bezig deze boer en hij predikt niet voor niets de boodschap ‘Salland Boert en Eet Bewust’. Hij kiest evenals steeds meer boeren bewust voor de verbinding met de natuur. Prachtig toch!