“Dat jij maar zo naar al die burgemeesters toe gaat om te praten, maar ook dat ze je uitnodigen…” Een dame uit Heino zegt het verbaasd tegen mij. Zij is net als ik sociale minima, zij heeft geen auto, ik wel. Is het slecht weer, dan haal ik haar op voor de boodschappen en breng haar weer thuis; ik rij toch. Ze had het in de krant gelezen. Samen lachten we vervolgens om mijn spontane antwoord, het flapte er zo uit. “Ik zie geen burgemeester, allen maar iemand die net als mij moet poepen en pissen.”
Verduidelijkend: met respect van mens tot mens kun je met elke burgemeester, wethouder, ambtenaar of politicus in gesprek gaan. “We zijn gelijk.” Zij grinnikte en ik deed dat om haar verbazing.
Hoe mijn favoriete college eruit zag, vroegen ze mij in de kroeg. “Zakelijk met drie of vier wethouders, het liefst namens alle partijen”, antwoordde ik. Dus met een zelfde status als een burgemeester. Dan kan het dus maar zo zijn dat bijvoorbeeld Dennis van de VVD er partijloos voor de ondernemers zit, domweg omdat hij daar verstand van heeft. Frank van GemeenteBelangen op financiën, hij is goed in boekhouden. Sylvia van Burgerbelangen op sociale zaken omdat ze weet, aanvoelt wat er leeft en er met een flinke portie levenservaring naar kijkt.
Blijft over de transitie op het platteland. “Laten we eerst de verkiezingen maar eens afwachten en kijken of GB ook daadwerkelijk de grootste wordt en ik mijn scenario mogelijk kan maken”, stel ik. Ruimtelijke ordening moet een hoofdthema worden voor de komende jaren. Dat staat vast en met een kwinkslag: “Wie weet krijgt Heino wel haar eigen extra wethouder ‘tenniskantines’.” De lachers op m’n hand.
Rutte-doctrine
In de supermarkt word ik aangesproken door een stel jonge twintigers. Het schijnt dat mijn directe manier van communiceren hen, mijn columns werden gedeeld in hun app-groep, wel aanspreekt. Stond ik verlegen en met de mond vol tanden te kijken. Stotterend kwam ik niet verder dan: “Als je maar stemmen gaat, maakt me niet uit wat. Je stem mogen uitbrengen in een democratie is het grootste goed wat je hebt. Zeker nu je elders in de wereld kan zien wat een dictator kan aanrichten.”
Het moeilijkste vond ik het interview met de Stentor. Nu wist ineens heel Salland en daar buiten wie en of wat Gerlant was. De afgekeurde, maar ook het Sallandse jochie, de papa die klem kwam te zitten in de Rutte-doctrine. En uiteindelijk de vlucht naar voren nam. Nu wel met een excuusbriefje van de belastingdienst. Zij gaan uit zoeken waar het fout ging en hoe ze het goed gaan maken. Ze zeggen alleen niet wanneer.
Vernieuwen
Al acht jaar ben ik een ‘neutrale’ gangmaker achter bestuurlijke vernieuwingen in Raalte, participatie. Bijvoorbeeld de burgerbegroting in Heeten, ook toen gedreven door die zelfde Haagse mangel waar ik in zat. Die verhipte bureaucratie die mij en mijn gezin maar ook de rest van Salland in de tang had. Dat moest toch anders kunnen?
“Het is nu mijn kop op het hakblok”, een uitspraak van mij die een eigen leven ging leiden, want als ik niet in de raad wou, hoe kon ik dan nu deze muziek maken en er dan bij weg willen lopen? “Mijn kop heeft al op het hakblok gelegen”, heb ik geantwoord. Dat was toen ik expliciet tegen m’n lijstrekker zei: “Ik wil plek dertig”. Toen moesten er nog mensen bij om samen met hen in een brede volkspartij de bezem door het gemeentehuis te halen. Niet op de man of persoon, maar op het systeem. Er zijn nog steeds dingen die moeten en kunnen anders, die zijn on-Sallands en vooral op sociaal vlak. Ook dat is besproken voor ik hier aan begon.
Samen
Zelf stem ik op Jan Schokker, de nummer twee bij GemeenteBelangen. Hij heeft mijn stem verdiend. Een man die mij de afgelopen jaren door dik en dun heeft gesteund en soms ook gewoon de handen in de lucht stak en zei: “Gerlant, ik weet het niet meer.” Maar dan toch niet opgaf. Ik ook niet. Weglopen doe ik niet.
Ik hoop eigenlijk alleen maar dat jullie gaan stemmen, gebruik makend van je democratisch recht. Mijn eerlijke verhaal blijf ik hier toch wel vertellen, de raad meenemend. Ik wil een vernieuwend college in plaats van een stel kippen in een hok, dat begint met de juiste mensen op de goede plek. Jullie kunnen het mij nu makkelijker maken en mogen het nu zeggen. Ik geloof in samen: samen moeten we het in Salland maken.
gerlant@regiobode.nl
‘Samen moeten we het in Salland maken’.
Dat betekent ook een omslag maken in de bestuurscultuur.
Dat wil zeggen:
— Niet zeggen dat de burger inspraak heeft en
vervolgens gewoon je eigen plan trekken.
— Geen dingen onder de pet houden.
— Duidelijk communiceren naar de burgers.
— Niet om de hete brij heen draaien maar eerlijk zeggen als iets niet mogelijk is en vervolgens uitleggen waarom.
Als je open, eerlijk en transparant bent ben je al een heel eind op weg v.w.b. SAMEN.
Eigenlijk best simpel…
Hoi Marjan,
Heb je goed opgelet de afgelopen weken, maanden? Ik denk het wel maar je gelooft het nog niet.
Het was mijn kop op het hakblok en ik ben nu jou vertrouwen nodig.
Al je vragen zijn overbodig.
Ik weet dat je het goed bedoelt Gerlant en ik wens je ook alle succes van de wereld maar het vertrouwen dat ik in je heb zal nog verder moeten groeien.
Ik hoop oprecht dat je hiervoor de kans krijgt!