Ik las laatst een artikel over ontspullen. Er kwamen enkele mensen aan het woord die uitlegden waarom het zo belangrijk is om afstand te doen van je spullen. “Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd”, zeiden de opruimcoaches en professional organizers. “En als iets minder dan 20 euro kost, hoef je er geen voorraad van te bewaren, want die spullen kun je heel snel nieuw kopen.”
Persoonlijk ben ik niet zo’n voorstander van ontspullen. Ik vind het ook moeilijk. Bij hout heb ik dat bijvoorbeeld heel sterk. Balkjes, latjes en planken komen altijd van pas. Dat heb ik van mijn vader. Die maakt tegenwoordig zelfs complete vogelvilla’s van afvalhout. Nu ben ik zelf iets minder handig, maar toch bewaar ik hout altijd. Misschien word ik later ineens heel handig, zulke dingen moet je nooit uitsluiten.
Een andere reden waarom ik niet snel iets weggooi, is omdat ik door schade en schande wijs ben geworden. Ik heb namelijk geleerd dat als ik eenmaal, na lang aarzelen, iets wegdoe, ik het bijna altijd de volgende dag nodig heb. Zo heb ik ooit heel rigoureus mijn complete papieren administratie verbrand. Even later had ik belastingpapieren nodig die ik de week ervoor in de kachel had gegooid.
En dan die voorraden. Die mogen we van de opruimcoaches niet aanleggen. Blijkbaar hebben die zogenoemde experts tijd en geld zat om iedere dag naar de supermarkt te gaan en het volle pond voor elk artikel te betalen. Zelf koop ik liever dertig pakken Brinta als het in de aanbieding is. Daarnaast hebben we zoveel douchegel in huis dat we ons tweehonderd lockdowns elke dag kunnen douchen. Heerlijk.
Kortom, in tegenstelling tot al die opruimgoeroes wil ik eigenlijk zeggen: ga niet ontspullen, maar ga lekker spullen. Gooi vooral niet te snel iets weg en leg enorme voorraden aan. Want ik kan uit eigen ervaring zeggen: ‘Een huis vol hout, Brinta en douchegel is een opgeruimd hoofd’.