‘Opvallend hoe het meteen weer normaal is’

Hendrik Jan Bökkers heeft na bijna twee jaar draad weer opgepakt met nieuwe line-up van Bökkers

RAALTE – Om er maar een cliché tegenaan te gooien: het mag weer. De Sallandse rockband Bökkers zoekt inmiddels na bijna twee jaar zijn natuurlijke habitat van feesttenten en podia weer op. Op zaterdag 23 oktober treedt de band onder leiding van Hendrik Jan Bökkers voor het eerst sinds lange tijd weer op in Salland. In Zaal Dijk in Lemele om precies te zijn. “We hebben nu drie keer opgetreden en het is opvallend hoe het meteen weer normaal is”, vertelt hij. “Je komt bij een poort, haalt een backstagebandje, even soundchecken en ‘daar zijn we weer’. Ik doe ook al twintig jaar niks anders. Het is net als fietsen, je verleert het niet. Het was ook direct weer te gek!”

Het was een bewogen tijd voor Hendrik Jan. De vorige line-up van Bökkers viel begin 2020 uiteen. De geplande afscheidstournee moest keer op keer worden uitgesteld. En uiteindelijk werd die volledig afgeblazen. Iedereen is al met nieuwe projecten bezig. “Dan zou zo’n afscheidstour, twee jaar na dato, ook voelen als een natte scheet er achteraan”, zo stelt hij. Hendrik Jan besloot al snel om de draad weer op te pakken. “Met de naam Bökkers, dat is nou eenmaal mijn naam. Feesttenten vind ik tof, festivals zijn cool, maar ik wilde het wel wat anders aanpakken. Bij de vorige line-up was nee zeggen nooit een optie. We pakten alles aan. We stonden honderd keer per jaar op het podium. Maar Nederland is daar te klein voor. Ik wil het nu anders doen. Van april tot september de feesttenten en de festivals, daarna een stuk of tien toffe clubs en tien tot vijftien theaters. Niet meer het hele jaar door. Zestig, zeventig shows per jaar en dan beter verdeeld.”
Naast Hendrik Jan bestaat de nieuwe line-up van Bökkers uit gitarist Jim Zwinselman (Lemele), toetsenist Jeroen Sweers (Olst), bassist Bart Petter (Ommen) en drummer Stef Hoekjen (Nijverdal). Vrijwel allemaal muzikanten die hij al kende. “Jeroen was al te horen op platen van ons. Van Jim wist ik dat hij een enorm goede gitarist is. Bart kende ik van de BTW-band, waarmee hij al meerdere keren in ons voorprogramma had gestaan. Alleen Stef kende ik niet. Ik kwam filmpjes van hem tegen op Facebook. Daar drumde hij bijvoorbeeld nummers van Guns n’ Roses en ander stoer rockwerk. Toen zag ik dat hij ook nog een Duits liedje had gedrumd. Die gast kan spelen en heeft nog humor ook, dacht ik. Dus heb ik hem gebeld. Het zijn allemaal jongens uit deze regio. Een bewuste keuze. Als je deze muziek speelt, dan moet je het cultuurtje snappen. Audities wilde ik verder niet. Die vind ik stom. Dat was ook niet nodig. Van al deze jongens wist ik al dat ze konden spelen. Dus gaf ik iedereen gewoon tien liedjes door. Studeer die maar in. Nou, toen we daarna voor het eerst samenspeelden, was het aftikken en gaan. Iedereen had meteen goede zin.”
De nieuwe band trad 9 juli voor het eerst op. Dat gebeurde tijdens het Badpop Festival in Waarland (Noord-Holland). “Ineens was alles weer losgegaan. Maar dat ging dus mis. Het was een heel raar optreden. We speelden van 23.00 tot 24.00 uur. Qua sfeer was het echt ouderwets, ‘Yes, we mogen weer’, maar na twaalf uur was het ook weer gedaan met de vrijheid!”

Muzikale columns

Uiteindelijk lag de band, qua optredens, dus bijna twee jaar vrijwel stil. Hendrik Jan vermaakte zich op andere manieren. Voor de IJsselacademie maakte hij een onderwijsprogramma over het Nedersaksisch (en sinds kort ook een podcast), hij was huisvader, trad zo’n 35 keer in kleinschalige settings (kroegen, terrassen) op met Remko Keizer (zanger/bassist van de Heinoos) en was ook stamgast tijdens het RTV Oost-tv-programma Bij Oost. Daarin mocht hij de week afsluiten met een muzikale column over de actualiteit. “Een behoorlijke opgave, maar ik zei dat ik het ging proberen. En dat lukte uiteindelijk hartstikke goed.”
Wat opviel was dat hij met zijn teksten vaak hard uithaalde naar het coronabeleid. “Ik ben echt geen coronaontkenner, maar wél een kritische burger”, stelt hij. “Ik snap de paniek van het begin helemaal. Er kwam een virus aan met een IFR van, zo leek het, 3, 4 of 5 procent. In een crisis moet je impopulaire maatregelen nemen, logisch dat dat gebeurt. Daar stond ik ook achter. Maar toen begon de IFR te zakken. Nu zitten we op een IFR van (volgens sommige onderzoekers, red.) 0,15 procent. Ik denk dat we veel te lang zijn blijven vasthouden aan de maatregelen. Nu weer met die QR-codes, die niet helpen. Jij mag met een QR-code overal naartoe en iemand die niet gevaccineerd is niet. Maar als je gevaccineerd bent kun je gewoon nog anderen besmetten.” Het was een opvallend geluid. “Het was niet of nauwelijks elders te horen en dat heeft me ernstig verbaasd. Ik kreeg ook vanuit het veld heel veel instemming. Men was blij dat iemand dat geluid durfde te ventileren. En eigenlijk was het verbazingwekkend dat ik aanvankelijk de enige muzikant was die er wat van durfde te zeggen. Ondertussen zie je nu meer protesten. Bij RTV Oost kreeg ik de ultieme gelegenheid om over dat soort zaken mijn mening te geven. Het programma leende zich daar ook voor. Ik ben verder geen protestzanger, ik zal nooit een album maken vol protestliedjes.”

Beste Zangers

En dan nam hij ook nog deel aan ‘Beste Zangers’. “Ik was al gevraagd voor het seizoen van vorig jaar, maar toen werd ik niet geselecteerd. Ze zoeken altijd een gemêleerd gezelschap en blijkbaar was er voor dat seizoen een andere afweging gemaakt. Maar ik kreeg daarna al snel te horen dat ik dit jaar wel mee mocht doen. Dat wist ik in april 2020 al. Anderhalf jaar mocht ik daar verder niks over zeggen. En dat was best lastig…” Hij kijkt er echter met een heel goed gevoel op terug. “Het was een erg fijne club. Allemaal bandjesmensen. Grotendeels ook songwriters en zangers tegelijk. We hadden veel dezelfde ervaringen, we hadden dezelfde wegen bewandeld. De twee dialectnummers die ik in dat programma heb gedaan krijgen waarschijnlijk ook wel een plek in de set van Bökkers.”
Hij is ondertussen ook al weer druk aan het componeren geslagen. Over een nieuwe plaat doet hij echter nog geen bindende uitspraken. “Met de nieuwe line-up van Bökkers hebben we twee singles uitgebracht: ‘Noabers’ en ‘Waart oe!’. De eerste is een nummer dat je ook goed in de theaters kunt spelen; de tweede een echte AC/DC-stamper.” Hij vertelt dat hij bij het schrijven van nieuw werk ook assistentie krijgt van enkele bekende componisten, maar houdt de namen nog even voor zich. “Voorlopig houden we het bij singles. Volledige albums zullen er waarschijnlijk niet meer jaarlijks komen.”

Geolied

Of het geluid van Bökkers zal veranderen? Ja en nee. Volgens Hendrik Jan blijft de energie van vroeger er gewoon (“Dat is ook wat we te horen kregen van het publiek”), maar, zo stelt hij ook: “Jim is een waanzinnige gitarist. En hij kan pedal steel spelen. Bovendien zijn er nu vier leden in de band die ook kunnen zingen. Dat biedt meer mogelijkheden. En dan hebben we Jeroen erbij. Nu kun je ook een pianosolo doen, eerder niet. Qua afwisseling is dat supertof.” Maar bovenal wil hij zijn shows nu beter plannen. “Eerder was het elke week één of twee optredens. Maar ik doe het liever anders. Vijftien weken lang drie keer per weekend. Zo krijg je ook echt een goed geoliede machine. Veel mooier dan gefaseerd doorhalen. Door ‘Beste Zangers’ ben ik ook in beeld gekomen bij een nieuw publiek. Daardoor zijn er qua festivals ook meer mogelijkheden. En dan na de zomer de clubs en de theaters in. Tijdens corona heb ik een keer of zes een solo-optreden gedaan in Café Cactus in Hengelo. Ontzettend leuk om mijn nummers in mijn eentje te spelen. Dan kun je er ook verhalen bij vertellen, zodat de teksten nog beter tot hun recht komen. In de feesttenten draait het om rauwe energie en testosteron, in de theaters om de combinatie liedje en tekst. Dat is totaal iets anders, maar dat vind ik ook leuk om te doen! Niet dat ik daar nou meteen honderd keer per jaar wil staan, daar moet ik dan ook weer niet aan denken, maar toch…”