Rob Bronkhorst de markt op met eigen bier; ‘Als arbeidsongeschikte voelde ik me aan de kant staan’DEN NUL – Zijn brouwerij heet Brouwhuus ’t Zwarte Schoap en het eerste biertje dat hij in Salland op de markt brengt ‘De Verschoappeling. En die namen heeft Rob Bronkhorst uit Den Nul niet voor niets gekozen. Het zijn namelijk verwijzingen naar zijn leven. Door zijn ziekte ME is hij chronisch vermoeid. En dat zit al jarenlang een ‘normale’ baan in de weg. Daardoor heeft hij zich soms een zwart schaap en een verschoppeling gevoeld, zo vertelt hij. “Dat ik nu zelf bier brouw is een stukje zingeving.”
“In 2006 ben ik ziek geworden en als gevolg daarvan arbeidsongeschikt verklaard”, zo vertelt hij. “Ik heb erg slechte jaren gekend, waarin ik vrijwel alleen maar op bed lag. Op feestjes was het dan van: ‘Wat doe jij?’ Dan kon ik niks antwoorden. Het gaat altijd over werk. Ik voelde me aan de kant staan. Gelukkig gaat het nu alweer een tijd beter, maar ik heb nog steeds dagen dat ik na een paar uur de accu leeg heb en dan weer dagen moet opladen.”
Alles veranderde toen een kennis hem in 2018 een bijzonder verjaardagscadeau gaf: een bierbrouwpakket. “Het was een doos met een dikke siroop, die je met water moest mengen; een halffabricaat. Ik ging ermee aan de slag en vond dat leuk. Dat moest beter kunnen, vond ik. Dus trok ik de stoute schoenen aan en kocht een aantal soorten graan, gist en hop en ging ik op zoek naar recepten om inspiratie op te doen.” Na verloop van tijd sloeg hij zelf aan het experimenteren met recepten. Het eerste resultaat is De Verschoappeling: een pale dubbel bock met een alcoholpercentage van 8.4 procent. “Het bier is rood van kleur met een zoete karamelsmaak en een subtiel zuurtje, dat wordt gevolgd door een zachte bitter.”
Hij vertelt dat de contouren van het biertje in één keer ontstonden. Maar met name het uitvogelen van het optimale maischschema kostte tijd: “Voor bier gebruik je granen. Die worden gedroogd op een grote verwarmde betonnen vloer. Als je ze daarna bevochtigd, ontkiemen ze. Daarbij krijg je enzymen die zetmeel omzetten in suikers. Je stopt dat door het graan te branden, dit hele proces heet mouten. Maar die suikers wil je hebben. Die maken een deel van de smaak. Als je het graan vervolgens in water met een temperatuur van 63 graden doet, krijg je een droge biersmaak; zeg maar een soort pils. Kies je voor een temperatuur van 72 graden krijg je juist zoeter bier. Hoe hoger de temperatuur, hoe meer restzoet. Dat proces noem je het maischen. En dat was zoeken…”
Groen licht
De reacties op De Verschoappeling van vrienden waren zo goed dat Rob opnieuw de stoute schoenen aantrok: hij benaderde de AH in Wijhe met de vraag of het bier daar verkocht zou kunnen worden. En na een proefsessie kreeg hij het groene licht. Inmiddels heeft Rob circa 700 liter laten brouwen bij de Ambachtelijke Vechtdalbrouwerij in Dalfsen. Naast bij de AH en Fruitbedrijf van Vilsteren in Wijhe zal De Verschoappeling ook verkrijgbaar zijn bij slijterij de Dom in Olst en de Mitra in Raalte. Daarnaast wordt het bier geschonken bij de Haenehof en Laurel’s in Raalte; ’t Pannekoekhuis in Olst; de Oranjerie en ’t Proathuus in Wijhe en Grand Café Zuijdt in Zwolle-Zuid. En dat is best bijzonder voor een brouwer die tot aan 2018 helemaal niet zo veel met bier had. “Ik wist er niet meer van dan de gemiddelde persoon: speciaal bier komt uit België, in Nederland heb je de grote pilsmerken…”
Verzadigd
Rob heeft met De Verschoappeling nog een extra doel: dagbesteding voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals dat gebeurt bij de Vechtdalbrouwerij. En, als het aan hem ligt, als hij tenminste hardop mag dromen, ook in de toekomst in zijn eigen brouwerij. “Ik zit nog te denken aan een Tripel, een Grand Cru en een IPA. Gewone pils is echt lastig. Daarvoor moet je specifieke omstandigheden hebben, waar ik thuis niet over beschik. Bovendien is de pilsmarkt echt verzadigd door de grote merken. Tegen die prijzen kun je niet op. Maar ik zou het op termijn geweldig vinden als ik hier lokaal een brouwerij zou kunnen neerzetten. Met dagbestedingsmogelijkheden. Als ik bij de Vechtdalbrouwerij ben, merk ik gewoon dat de cliënten, hoewel ze zelf dan wel niet drinken, echt het idee hebben dat ze hun eigen bier aan het brouwen zijn. Dat vind ik prachtig!”
Zie verder staging2.tzwarteschoap.nl
Kader met raster: Tegenstrijdig
Rob was, voordat hij zo’n zestien jaar geleden met zijn gezin weer in Nederland kwam wonen, zeven jaar zendeling in Mali. Namens de protestantse kerk. Een protestant die bier brouwt, het is wat tegenstrijdig. Rob begint te lachen als we het opmerken. Hij weet het, bier brouwen was jarenlang een bezigheid voor katholieke monniken. “Maar het komt blijkbaar voor…”