Ze doen er bewust geen automatjes in zodat je die niet kunt uitkloppen, maar ons pakken ze niet, die autoverhuurhufters. Ik heb het dashboard met babydoekjes gepoetst en daarna het halve eiland rondgereden voor een stofzuiger. Een aspiradora. Vergeet ik nooit meer. En het was het allemaal waard. Wat keek die man op zijn neus.
Het was voor ons de eerste keer dat we op vakantie een auto huurden. Meestal gaan we met de transferbus van vliegveld naar hotel, maar de vorige keer beviel dat niet zo goed. Het was lang wachten op de koffers van Arend en Trudy en toen we eindelijk vertrokken reed buschauffeur Manuel eerst langs ALLE andere hotels.
Daarom dus een huurauto. Dan kun je lekker zelf gaan wanneer je wilt en bovendien heb je de hele vakantie een auto tot je beschikking. Fijn om alle strandjes te bezoeken. Totdat we erachter kwamen dat de auto binnen mum van tijd in een zandbak veranderde. En laat daar nou net iets over in het huurcontract staan.
Gelukkig lazen we de kleine lettertjes op tijd. En ook de reviews. Zo waren er nogal wat toeristen die een flinke smak geld kwijt waren omdat er twee blaadjes en drie zandkorrels in de auto lagen. En die autoverhuurders zijn hufters, die halen gewoon 200 euro van de borg af. Dat ging ons dus niet gebeuren.
Daarom croste ik op de laatste vakantiedag Mallorca door op zoek naar een aspiradora. Ik vond er eentje en ontdeed de auto van elk zandkorreltje. En zo werd het inleveren dus een feestje. Zelden heb ik een Spanjaard zo verbaasd zien kijken toen hij het portier opende en de auto inspecteerde. Sorry amigo, toeristje naaien was hier gewoon onmogelijk.