Geslaagd debuut van Erwin Nyhoff in muzikaal theaterstuk in Assen over Harry ‘Cuby’ Muskee
ASSEN/HEETEN – De eerste drie voorstellingen van ‘Muskee- So many roads’ over de legendarische Cuby Blizzards-voorman Harry ‘Cuby’ Muskee in Assen afgelopen weekeinde zitten erop. Hoofdrolspeler Erwin Nyhoff kan thuis in Heeten even bijkomen. Morgen, donderdag, begint een nieuwe serie voorstellingen tot en met 26 september, de dag dat Muskee tien jaar geleden overleed.
Dat even uitpuffen was hard nodig. “Het was maandenlang knallen met repeteren en oefenen in Assen. Na dertig jaar als muzikant weet je wel hoe dat het in de muziek werkt, maar acteren was voor mij echt helemaal nieuw. Je bent ook constant van huis en dan loop je een beetje op je tandvlees.” Toch blikt Nyhoff tevreden terug op de première afgelopen vrijdagavond, maar een oordeel geven over zijn acteerprestaties en het hele theaterstuk laat hij liever aan anderen over.
“Het stuk dat Dick van den Heuvel heeft geschreven was wel apart, zeker zo’n vondst waarbij Harry tussen leven en dood zweeft. Persoonlijk had ik verwacht dat het, zeg maar iets eenvoudiger was geweest. Al is deze opzet ook wel weer erg mooi. Mijn vrouw en kinderen vonden het boeiend en interessant, maar zeiden ook dat ze op moesten letten en soms snel moesten schakelen. Bijvoorbeeld van de scene waarin ik als Harry op zoek ben naar het onbekende graf van de in 1938 overleden zwarte zanger en gitarist Robert Johnson, door velen beschouwd als de grondlegger van de blues. Terwijl de volgende scene dan gaat over Harry Muskee als jonge leerling van een lagere school in Assen die zijn moeder op jonge leeftijd verliest. Ik heb een goede biografie gelezen van Muskee en daarom herkende ik veel in het script.” En het hielp natuurlijk ook dat de Sallander in het verleden als voorman van The Prodigal Sons enkele keren Harry Muskee backstage bij optredens en festivals ontmoet heeft.
Vijf professionele acteurs trekken het stuk ‘So many roads’, aangevuld door enthousiaste (en vooral jonge) acteurs en actrices uit Assen en omgeving en een band onder leiding van Erwin Java (jarenlang lid van Cuby Blizzards). De bezoekers in Assen herkenden veel rollen; van Herman Brood en Eelco Gelling tot Johan Derksen en de eerste hunebedbouwer. Ook de enorme gehechtheid van Muskee aan Drenthe, zijn lange zoektocht naar jazz en blues via radiozender The Voice of America, de (financiële) dieptepunten, zijn teleurstellingen in de liefde (en door bandleden zoals de destijds onverwachts naar de Earring vetrokken Eelco Gelling) en zijn hang naar erkenning en waardering zijn voor de (inmiddels vaak grijsharige) aanhang bekend.
Kabels
Geboeid werd naar het stuk gekeken waarbij optimaal gebruik wordt gemaakt van de bijzondere locatie; in de open lucht op speciaal gebouwde tribunes bij een grote en oude meelsilo in een industriële omgeving aan de Havenkade in Assen. Waardoor ‘Brood’ en ‘Muskee’ zelfs op meer dan tien meter hoogte (“We waren wel gezekerd met kabels”) een scene konden spelen als verwijzing naar de zelf gekozen dood van de als pianist bij C & B begonnen Brood vanaf het dak van het Amsterdamse Hilton; “Zou je eigenlijk bij het springen onderweg spijt krijgen?”
Natuurlijk speelt muziek en vooral die van Cuby Blizzards een grote rol. Onder leiding van Java -diens zwarte krullenbos wordt steeds grijzer- liet een uitstekende band veel werk van de Drentse band horen. Het was echter zeker geen muziekconcert met ‘the Greatests hits van C & B’, maar daar zat het publiek duidelijk niet mee. Al was het applaus voor een slotnummer als ‘Window of my eyes’ groot.
Waardering was er voor pareltjes over muzikanten in ‘So many roads’. ‘Muzikanten sterven nooit zolang hun muziek nog gespeeld wordt’. Of ‘je moet willen reizen niet om het reizen, maar om weer naar huis te kunnen gaan.’ Een mooie verwijzing naar het karakter van Muskee; heel veel op stap voor optredens in binnen- en buitenland, maar nooit weg te slaan uit zijn geliefde Drenthe. Waar hij geschiedenisleraar was geworden, met veel belangstelling voor hunebedden, als zijn muzikale carrière niet gelukt was.
Derksen
Voor hoofdrolspeler Nyhoff is het dus tot en met 26 september vier keer per week stevig aanpoten in Assen. Daarna kan hij zeker niet met vakantie. De Heetenaar was al druk met zijn (door corona deels uitgestelde) theatertournee (‘Legends from Heaven’ (zaterdag 20 november in het Hoftheater in Raalte te zien), maar hij heeft ook onlangs ook nog ja gezegd tegen Johan Derksen en diens theaterprogramma ‘The Sound of The Blues & Americana’. “Omdat ik al zo razend druk was heb ik eerst nee gezegd. Maar het is een geweldig mooie kans, dus ik ga toch meedoen. Derksen presenteert het programma zelf, net als zijn eerste twee shows ‘Pioniers van de Nederpop’ en ‘Keeps the Blues Alive’. Er is een vaste band met steeds wisselende solisten waaronder ikzelf, maar ook de Engelse gitarist Laurence Jones, de oud-drummer van Normaal Fokke de Jong, Erwin Java en Malford Milligan uit Austin, Texas. Ik geloof dat het om 55 voorstellingen gaat.”
Openbaring
Over tv-orakel Johan Derksen gesproken; die krijgt heel veel aandacht in ‘So many roads’. Terwijl Raaltenaar Henk Aa, vele jaren manager van Cuby & Blizzards niet eens genoemd wordt. “Dat klopt. Ik denk dat er gekozen is voor Derksen omdat die in heel Nederland bekend is. En Henk kennen we vooral hier in Salland”, denkt Nyhoff.
Henk Aa was overigens vrijdagavond aanwezig bij de première in Assen. Hij maakt desgevraagd van zijn hart geen moordkuil; “Ik vond Erwin Nyhoff een openbaring. De rol van de zogenaamde Derksen sloeg nergens op. Ik kon er geen touw aan vastknopen. Muziek was top.”
Foto Rudy Leukfeldt