Er ging de laatste tijd veel mis in ons leven. Na vele laagjes introspectie en feedback van anderen, kwam ik erachter dat ik nog steeds een ondermijnend programma had lopen, helaas mijzelf opnieuw gruwelijk afgewezen. Deze zond ik onbewust uit. Auw.
Ik zag dus mijn leven aan mij voorbij flitsen tot aan het heden en zag hoe een bevestiging zoekend patroon zich had ontwikkeld, bijvoorbeeld in relaties met artsen. Als hoog bewuste meid die goed kon ervaren, zag ik snel bepaalde subtiele zaken en discrepanties om me heen die de meeste mensen niet zien. Alsof ik met een vergrootglas rondloop. Hoe kan het zijn dat andere mensen dat nu niet zien, ervaren, dat zij doen zoals zij doen? Met een groot verantwoordelijkheidsbesef tav de gezondheid, de fijne stemming of sfeer in een groep, stelde ik veel vragen aan docenten en artsen. Ik stond op vele stands voor bijvoorbeeld voeding, gezondheid en artsen zonder grenzen. Als opgroeiend jong kind was ik voor sommige volwassen mensen te confronterend, te eerlijk, te kritisch, te eigenwijs, te emotioneel, maar altijd gericht op het juiste. Balans vind je door liefdevol vast te houden en vol vertrouwen los te laten. Wat voelt wel goed voor jou en wat mag je loslaten.
Ja het deed pijn maar ik kon tegelijkertijd heel veel liefde voor mijzelf voelen! Vervolgens heb ik een beslissing genomen. Ik besloot om mijn hart nu nog meer en weer volledig voor mijzelf te openen, voor mijn dromen vanaf jonge leeftijd. Dromen heb je niet voor niks. Vaak zijn het je grootste dromen die je het meest helpen om jezelf te ontwikkelen en uit te dagen. Om te groeien, nieuwe dingen mee te maken, nieuwe mensen te leren kennen én simpelweg een beter mens te worden. Nog meer onvoorwaardelijk van mijzelf gaan houden. Zelfliefde, daar begint het mee. Natuurlijk wisten we dit allang, maar nu nog dieper en in allerlei andere situaties opnieuw doorvoeld.
Ik had een meditatie ingesproken voor een klant via de app. Vannacht begon mijn stem via de app op mijn telefoon te praten. Mijn brein snapte natuurlijk niet hoe dit nu uit zichzelf kon aangaan. De boodschap was echter duidelijk. Verandering was de boodschap. Alles kan veranderen en niets is onmogelijk. En toen had ik vandaag de tijd voor mijn boekhouding! Binnen een paar uurtjes was het gepiept. Manifesteren is simpel, bedacht ik mij, op het moment dat er niks meer in de weg zit althans.
Niks is onmogelijk. Om dromen uit te laten komen, is het nodig dat wij 100% verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen realiteit. Ik begin het werkelijk te begrijpen… Reageer gerust; info@carolienjonkman.nl