Een cynische tweet over de voorwaarden waar een gegadigde aan moet voldoen om aanspraak te kunnen maken op de nieuwe provinciale subsidie Leefbaar-Platteland 2.0 komt me op een uitnodiging van gedeputeerde Roy de Witte te staan. Ik zie het verkeerd en hij wil met mij op stap. Of we konden afspreken bij de Marcellinuskerk in Broekland? Hij zou koffie meebrengen.
Dik aangekleed en voorbereid op een lang en koud gesprek op een tochtig kerktuinbankje zwaait de deur open en worden we ontvangen door Mireille Groot Koerkamp, Jos Elshof en Leo van de Vegte van de twaalfkoppige werkgroep die zich inzet om het kerkgebouw voor Broekland te behouden. Zie daarvoor ook een eerder artikel op Sallandcentraal.nl, link onderaan. We worden bijgepraat in de kerkzaal over de tot nu toe gelopen route. Hoe de Broeklanders de bui al zagen hangen; ze de inwoners met persoonlijke interviews en bijeenkomsten zijn gaan peilen en op een groot draagvlak mogen rekenen. Hoe ze studenten plannen hebben laten maken over een invulling van het gebouw die in februari online zijn gepresenteerd en nu staan opgesteld in de zaal, zodat de Broeklanders ze kunnen bekijken. Er is een nul variant: handhaving van de bestaande situatie met eventueel een paar banken eruit. Dan is er de variant Buurthuis: alleen noodzakelijke aanpassingen en onderhoud en een eenvoudige verbouwing. En dan nog de variant ‘horeca en cultuur’ met een uitgebreide verbouwing en de variant wonen.
Meer tijd
Terwijl de mondkapjes even af zijn, ik zet geen mensen die veilig meters uit elkaar staan onherkenbaar in de krant, praten we in de consistorie verder. De gedeputeerde vraagt honderduit. En Jos vertelt hoe er een bouwkundig onderzoek is gedaan, er veel achterstallig onderhoud is en de kap vol asbest zit. Het gaat over de moeizame onderhandelingen met het bisdom, maar dat het nu toch gelukt is om de kerk een jaar langer open te houden, zodat ze in Broekland meer tijd hebben. Over hoe ze al potentiële huurders hebben gevonden zoals een fysiotherapeut en de horeca die nu aan de andere kant van de weg zit in een oud pand en waardoor er een goede plek vrij zou kunnen komen voor inbreiding om betaalbaar te bouwen voor eigen jeugd en ouderen. Hoe ze geen MFA (Multi functionele accommodatie) hebben, maar wel een huiskamer in een pand van SallandWonen, die weer heel makkelijk tot appartement verbouwd zou kunnen worden. Het gaat over hun wens om een langjarige kloppende exploitatie te kunnen realiseren en dat de eigenaar van de voormalige aangrenzende pastorie heeft aangegeven eventueel ook wel mee te willen werken. Maar dat ze nu op een punt zijn gekomen dat ze met vrijwilligers niet meer verder komen. Er moet geld komen. Dus komt de subsidie ter sprake. In mijn ogen zou je je tegenwoordig best kunnen afvragen wie de subsidie krijgt: het beste project of het project met de best geschreven aanvraag. Tip van mijn kant: vermeld in subsidieaanvragen zo vaak mogelijk de woorden groen, duurzaam, klimaatvriendelijk, integraal, circulair, sociale cohesie, gezond en inclusief; dat willen ze graag lezen. Maar dit terzijde. Dat cynisme zorgde er voor dat ik in dit gesprek terecht kwam.
Aangenaam stuk
Mireille, in het dagelijks leven werkzaam bij DOWR (een samenwerking tussen de gemeenten Deventer, Olst-Wijhe en Raalte), vertelt dat de subsidieaanvraag een aangenaam stuk is en zij zich daar prima mee gaat redden. De Witte (33), sinds twee jaar gedeputeerde en daarvoor wethouder in Tubbergen, is daar blij mee. Het valt ook voor hem soms nog niet mee om door de ambtelijke lagen in het provinciehuis heen te breken. Hij zit daar dus bovenop en ik besluit mijn punt te laten rusten. Mireille vraagt te vermelden dat wanneer mensen moeite met het aanvragen van deze subsidie hebben, zij ze wel wil helpen.
Dik rapport
Ik vertel niet zoveel problemen te zien. De huidige coalitie in Raalte heeft als doelstelling dat elk dorp een eigen MFA heeft en dat mag een paar centen kosten als de exploitatie maar rond is. In Laag Zuthem bijvoorbeeld vroeg Plaatselijk belang een paar jaar terug om een schamele 40.000 euro, maar werden ze terug gestuurd naar de tekentafel omdat het minstens een paar ton mocht kosten. In Lierderholthuis kocht de gemeente de kroeg om die in te brengen bij de MFA en mocht dat meer dan een miljoen kosten. In Broekland hebben ze wat kroeg betreft te maken met dezelfde vastgoedeigenaar, de lijntjes zijn er dus wel. De gedeputeerde vraagt naar wat de gemeente nu doet en dan barst mijn klomp. Raalte heeft onlangs 75.000 euro vrijgemaakt om een brede kerkenvisie te maken. Je weet wel, een dik rapport dat een vermogen aan ambtenarenuren heeft gekost en dat straks in de kast ligt, waar geen hond er meer naar om kijkt. En dan moeten ze nog budget vinden en de raad om toestemming vragen; wat er dan op neer komt dat er pas bij de algemene beschouwingen in november een keer geld voor Broekland is. Die GemeenteBelangen wethouders, die erover gaan, hadden direct 25.000 euro over moeten maken in plaats van weer in die verspillende Raalter leutercultuur te belanden waarvan ik dacht dat we er vanaf waren. Dan hadden ze geld verdiend.
De Broeklanders kunnen nu verder. CDA-er De Witte heeft geld toegezegd, het past in zijn visie. Het gebeurde wel vaker dat hij achteraf de dingen nog dicht moest spijkeren. Een pragmatische instelling, en dat is weer iets, waar ik van dacht dat ze die bij GB in Raalte hadden uitgevonden.
gerlant@regiobode.nl
https://sallandcentraal.nl/2020/10/de-kerk-is-van-broekland-dat-voelt-zo/
https://sallandcentraal.nl/2021/03/opnieuw-subsidie-voor-leefbaar-platteland/
https://staging2.overijssel.nl/loket/subsidie/ruimtelijke/leefbaar-platteland-2-0/