De parkeerplaats aan de oostkant is klaar, maar hoe kom ik daar. Het cunet er naar toe is gereed maar ligt te wachten op verharding. Vanaf hier loop het achterste rondje en ga maar linksom. Dit gedeelte was eerder qua flora en fauna net iets mooier dat de westzijde. Voor liefhebbers waren het Kleine Turfgat en Grote Rietgat de meest bekende blikvangers. De verwachting is dat er in de toekomst nog veel meer moois op ons pad komt. We gaan het zien.
De bestaande afrastering is helemaal verwijderd en her en der zijn de vroegere slenken weer hersteld. Kijk hier, wat is dit dan? Onder een grove den langs de bosrand ligt veel schijt en braakballen en het nodige verse bloed van de laatste prooi waarvan ik benieuwd ben wie dit allemaal geproduceerd heeft. De maten van de grootste braakbal is iets meer dan 100mm lang tot zo’n 32mm in diameter en wel wat groot voor een velduil, maar ja een oehoe (150mm x 40mm) zal het wel niet zijn.
Kijk daar is alweer een perceel uitgerasterd voor nieuwe aanplant van bos. Dat is goed voor de kamsalamander. Die leeft niet alleen in poelen, maar ook op land en dan vooral in loofbos. Tegelijk verdampt loofbos minder water dan naaldbos.
En daar komt een liefhebber uit Wijhe aangewandeld. Ook hij is nieuwsgierig naar het herstelproces en al filosoferend en fotograferend is daar de parkeerplaats en het einde van mijn rondje linksom alweer…