Sjaak Bruggeman deelt met enige regelmaat zijn natuurmomenten met ons. Vanmorgen gaan we verder langs de prachtige IJssel en zien we opnieuw waarom elke wandeling de moeite meer dan waard is.
Het is weer een stralende herfstdag. Langs de Kerkwetering in de Mastenbroekerpolder warmen de eenden zich lekker op in het talud. Meerkoeten daarachter op het schouwpad smullen van het verse gras. Kijk daarachter de Koekoekspolder ligt de polder Mandjeswaard. Deze polder van circa 600 hectare ligt ingeklemd tussen het Ganzendiep en de Goot. Dit zijn zijtakken van de IJssel en komen uit in het Zwarte Meer.
Via de Pieperweg kom ik bij de Slangenweg en de Slaperdijkweg. Laat ik de dijk eens opgaan richting Grafhorst. Er gaat een doffe knal bij een van de boerderijen. Honderden spreeuwen maken dat ze wegkomen. Een grote zilverreiger komt op dijkhoogte langs vliegen. Aan de zonzijde van het dijktalud zitten honderden muizenholletjes. De aanwezige torenvalkjes en buizerds hebben het hier best naar hun zin met deze gedekte tafel.
De Goot komt hier dicht bij de dijk en tussen het wuivende riet zit een eenzame aalscholver op een meerpaal. In de verrekijker zie ik dat hij geringd is. Bij het aflezen van zo’n ring kunnen zo verschillende gegevens verzameld worden. Evenzo interessant zijn de misschien wel vijfhonderd wulpen op het perceel aan de overkant. Deze grote steltlopers uit noord-oost Europa komen hier om de winter door te brengen. Mooi! En tja, de eigenwijze spreeuwen zoeken opnieuw de voerkuilen bij de boer op.
Kijk, wat ligt daarginder dan? Het lijken wel zwanen. Even kijken. Het zijn er twee. Geluk bij een ongeluk, het zijn slachtoffers van de hoogspanningsdraden en geen zieke vogels met het vogelgriepvirus. Gelukkig maar voor de kippenboeren. De boer heeft ze aan de kant gelegd. Trekvogels kunnen het virus gemakkelijk meenemen naar ons land. Veel vogelsoorten zijn er niet gevoelig voor maar dragen het alleen bij zich.
Het is voor de boeren te hopen dat het blijft bij ruiming van twee bedrijven met het vogelgriepvirus. Velen leven in angst en het moet verschrikkelijk zijn om zoiets mee te maken. Zo, ik ben in Grafhorst, nu maar eens kijken naar een handige route terug naar de auto.