Pauline Hoogwater: ‘Sommigen durven ons in deze tijd niet lastig te vallen”
RAALTE – Een flinke groep Raaltenaren aarzelt om bij medische klachten contact op te nemen met de huisarts. Het gaat zeker om 15 procent minder afspraken dan een jaar geleden, zo schat huisarts Pauline Hoogwater van Huisartsenpraktijk Blekkerhoek.
“Waarom? Uit vrees om hier Covid-19 op te lopen. En hier in het dorp zijn veel mensen die ons als huisartsen in deze tijd niet lastig willen vallen omdat ze denken dat we het al druk genoeg hebben. Maar wij, want ik hoor hetzelfde van mijn collega-huisartsen, worden verdrietig als iemand pas maanden te laat met een knobbeltje in de borst aankomt. Dan heb je meteen een achterstand bij de behandeling. Natuurlijk, sommige lichte klachten zullen misschien vanzelf overgaan, maar het kan toch niet zo zijn dat er opeens 15 procent minder medische problemen zijn dan een jaar geleden? Daarom onze oproep; bij klachten altijd bellen en contact opnemen met je huisarts, ook in deze tijd.”
Het zijn voor Hoogwater bijzondere tijden. “Ik ben 20 jaar huisarts, waarvan 12 jaar in Raalte, maar dit is echt helemaal nieuw. Mijn vader was ook huisarts, die heeft me ooit verteld over een pandemie in 1957, maar toen deden ze nog niet aan quarantaine. En wisten ze er weinig van. Nu zijn we afgelopen half jaar bijvoorbeeld voortdurend bijgeschoold door onder meer viroloog Marion Koopmans. De behandelingswijze is echt een stuk verbeterd vergeleken met het begin van de pandemie in maart.”
Alleen, de patiënten melden zich ook een half jaar later voor een deel niet meer bij haar en de andere huisartsen. De vrees om besmet te raken bij een doktersbezoek is vrijwel zeker een van de belangrijkste redenen om geen afspraak te maken. “Op zich natuurlijk begrijpelijk. Ook wij willen niet dat patiënten, onze medewerkers of wijzelf besmet raken en dus in quarantaine moeten. Daarom hebben we speciale Covid-19 spreekuren in een aparte ruimte in de praktijk met eigen ingang die we alleen daarvoor gebruiken. Met extra aandacht voor luchtverversing. Ik hijs me dan in onze speciale beschermende feestkleding zeg maar, masker, schort enzovoort en we bellen mensen met klachten als ze in de auto voor de deur wachten om binnen te komen.”
Poortwachters
Haar advies blijft in ieder geval; altijd de huisarts bellen. En zeker niet gewoon langs komen, afgezien van bijvoorbeeld periodieke controleafspraken met praktijkondersteuners die gewoon doorgaan (als er geen Covid 19-klachten zijn). De rol van de doktersassistenten is nu anders dan voor de pandemie. “Zij zijn een soort van poortwachter geworden. Ze zijn opgeleid en getraind om klachten van bellers te beoordelen, geven een goed onderbouwd advies wat wel of niet te doen en bespreken die adviezen ook met mij. Als huisarts blijf je eindverantwoordelijk. Dat kan dus leiden tot het maken van een afspraak voor een bezoek aan ons, het advies om even af te wachten of contact op te nemen met de GGD voor een test. Veel mensen hebben natuurlijk weinig last na een besmetting.” Maar is het niet vaak erg druk aan de telefoon en dus moeilijk om er als beller door heen te komen? “Zeker, vooral ’s morgens. Dan kun je bij wijze van spreken nummer 120 in de wachtrij zijn. Daarom kan er ook de hele dag gebeld worden. Vooral ’s middags is het vaak een stuk rustiger met telefoontjes. Maak daar gebruik van.”
MGN
Nieuwe digitale technieken helpen inmiddels ook de huisarts. Zo werkt inmiddels een nog klein deel van de patiënten van Hoogwater met ‘MGN’ oftewel ‘Mijn Gezondheids Net’, niet te verwarren met het Elektronische Patiënten Dossier. Simpel gezegd maakt MGN (dat op de site van elke huisartsenpraktijk te vinden is) het op een veilige manier mogelijk (via inloggen met DigiD) dat alleen de huisarts en de patiënt het eigen digitale dossier kunnen inzien. Hoogwater verwacht daar veel van. “Ik denk dat dit echt leidt tot een beter en vollediger dossier. De patiënt kan aangeven als er eens iets niet helemaal klopt. Dan kun je het dossier opschonen en daarmee verbeteren. Het MGN biedt ook extra mogelijkheden. Stel, je hebt rode vlekjes op de wang, maakt daar thuis een foto van en mailt dat dan naar ons via dit beveiligde dossier. Dan kan ik er naar kijken en erop reageren. Je merkt trouwens dat we veel vaker dan vroeger video- en beeldgesprekken doen. Ik heb er aan moeten wennen, het is zeker niet zaligmakend, maar altijd beter dan helemaal niet bellen.”
Maar hebben vooral oudere generaties niet moeite met deze nieuwe digitale technieken? “Dat valt in de praktijk mee. Je ziet dat kinderen en kleinkinderen toch hun ouders en grootouders leren hoe ze bijvoorbeeld kunnen beeldbellen. Maar het klopt, er is een groep die dat niet kan. Daarom kan er dus altijd ook gewoon gebeld worden. Ik kan het echt niet vaak genoeg herhalen.”