Fietstocht van Jelle Mars naar Gibraltar levert 2.500 euro op voor Stichting Special Child
MÁLAGA – De vorige keer dat hij vertelde over zijn fietsreis naar Gibraltar rustte Jelle Mars (20) uit Wijhe uit bij een kerkje in een klein dorpje in het midden van Frankrijk. Inmiddels heeft hij zijn tocht volbracht. En terwijl hij telefonisch zijn verhaal doet, zit hij opnieuw bij een kerk: ditmaal in het centrum van Málaga. Is toeval trouwens. Zijn fietstocht heeft inmiddels zo’n 2.500 euro opgebracht voor het goede doel: Stichting Special Child. “Daar leef je toch voor; om iets te kunnen betekenen voor anderen.”
Zaterdag 4 juli vertrok hij uit Groningen, waar hij Sportkunde studeert. Het doel: het avontuur en geld inzamelen voor de eerder genoemde stichting, die hij heeft opgericht met enkele andere studenten. Samen brengen ze geld bijeen om gehandicapte kinderen in meerdere landen (bijvoorbeeld Kenia) te kunnen laten sporten. Jelle maakte al wel eerder lange fietsreizen. Naar Parijs en terug bijvoorbeeld, maar de tocht naar Gibraltar, dik 3.000 kilometer, is tot nu toe het huzarenstukje van de onverbeterlijke positivo.
Getraind had hij niet. Zijn fiets: een tweedehandsje. “Ik ben nou eenmaal student”, zegt hij. Die fiets gaat met hem in het vliegtuig mee terug naar Nederland. “Alhoewel ik er wel over gedacht heb om hem van een berg te gooien”, grapt hij. Voorlopig is Jelle, volgens eigen zeggen helemaal geen fietser, er wel klaar mee. Het is mooi geweest; zijn benen krijgen even rust. Maar volgend jaar hoopt hij een nieuwe tocht voor het goede doel te maken. “Waarheen? Dat ga ik nu nog niet verklappen.”
Het was bijna 25 dagen lang acht uur per dag fietsen en ondertussen eten en drinken en een slaapplek regelen. “De hoogtepunten? Toch de onverwachte dingen. Zo heb ik een keer in een oude boerderij geslapen. Als ik daar wilde douchen, moest ik het water zelf oppompen. Ik wist ook niet wat ik daar van het water moest verwachten. Maar ik heb ook een keer in een prachtig penthouse geslapen. Tja, gewoon een oproepje geplaatst op een fietsforum en toen kwam ik daar terecht. Dat verwachtte ik zelf ook niet. Ik heb heel veel topmensen ontmoet. Daar kreeg ik ook weer kracht van. Net zoals van de donaties uit Nederland. De gesprekken met alle mensen waar ik sliep, waren ook bijzonder. Vaak waren het zelf ook fietsers en dan kwamen de verhalen vanzelf.”
Krankzinnig
En verder? Verstand op nul. Zomerse muziekjes in de oren en peddelen maar. “Ik heb echt wel eens gedacht: waar ben ik mee bezig; zo’n tocht. Maar ik wilde niet de hele tijd op mijn snelheid letten. Gewoon rustig aan doen. Het zwaarst waren de bergen in zuid-Spanje. In twee dagen tijd heb ik daar 4.000 hoogtemeters gemaakt. En dat met een temperatuur van 38 graden. Ik kwam daar terecht in een toko waar niet eens een douche was. Ik moest me schoonmaken in een rivier. Maar die mensen daar: supervriendelijk!”
Vorige week dinsdag kwam hij aan Gibraltar. Daar werd hij onthaald door enkele kennissen. Een zenmomentje? Hij begint te lachen. “Ik was wel heel trots. Het was natuurlijk een krankzinnige onderneming. Maar ik heb het toch maar mooi geflikt.”
Zie verder staging2.specialchild.nl.