Stichting Duurzaam Heino en grondeigenaar Oortwijn over plannen zonnepark
HEINO – Ja, er kleven nadelen aan de beoogde locatie voor het zonnepark van 7,5 hectare dat deels moet komen te liggen op de gronden die oorspronkelijk tot landgoed de Vlaminkhorst in Heino behoorden. Daar draait Kees Boekel, bestuurslid van Stichting Duurzaam Heino niet omheen. Maar, zo stelt hij ook: “Dat geldt voor elke mogelijke locatie. Wij zien vooral de voordelen.”
Foto: Solarfields
Het verhaal lijkt exemplarisch te zijn voor diverse soortgelijke zonneparkprojecten in Nederland. De initiatiefnemers (overheden, landeigenaren en projectontwikkelaars) wijzen naar de Regionale Energie Strategie (RES); de eigenaren van de grond zijn, vanuit financieel oogpunt, blij met de nieuwe bestemming van hun grond (waarbij de omgeving al dan niet meeprofiteert); omwonenden vinden dat de zonneparken afdoen aan de kwaliteit van hun omgeving. Genoeg invalshoeken en dus is het niet vreemd dat de plannen voor het zonnepark op de grond van de familie Oortwijn aan de oostelijke zijde van Heino (tussen de dorpsrand en de N35) de gemoederen flink bezig houden. Ook vanwege de grootte, want voor Sallandse begrippen is een park met een grootte van 7,5 hectare (op dit moment nog) een flinke joekel (alhoewel dat op landelijk niveau nog wel meevalt).
Henk van der Wal en Nellie Verhoef, de eigenaren van het aanliggende landhuis en een deel van de gronden die behoorden tot het oorspronkelijke landgoed, zijn in elk geval fel tegen. Te ambitieus en niet passend in de omgeving, vinden zij. Dat is ook de teneur van de meeste reacties op de Facebookpagina van Stichting Duurzaam Heino. Van der Wal en Verhoef opteren liever voor een zonnepark van maximaal 3,5 hectare op gronden van de familie Oortwijn die niet tot het landgoed behoorden. Vorige week kwamen Henk en Nellie uitgebreid aan het woord in deze krant; nu, voorafgaand aan het webinar over de plannen dat op woensdagavond 15 april zal plaatsvinden, vertellen Han Oortwijn en Kees Boekel, bestuurslid van Stichting Duurzaam Heino, hun kant van het verhaal.
Het begon volgens Han, zelf woonachtig in Amsterdam, allemaal vorig jaar mei toen hij namens zijn ouders een bezoek bracht aan het gemeentehuis in Raalte. “Ik was bezig met de vergunningsaanvraag voor de bouw van een veldschuur. Daar vroegen twee ambtenaren me of ik er wel eens over had nagedacht om een deel van de grond te gebruiken voor een zonnepark. Een deel van de opbrengsten konden we dan gebruiken voor het onderhoud van het landgoed.”Win-winsituatie
Het zette Oortwijn aan het denken. “Voor ons was het een win-winsituatie. Het zeker stellen van het beheer van het landgoed voor de komende 25 jaar gecombineerd met de duurzaamheidsopgave en het beheer van het landgoed.” Volgens Oortwijn zocht hij in augustus, mede op verzoek van de gemeente, contact met het bestuur van Stichting Duurzaam Heino. Samen sloegen ze aan het brainstormen, wonnen ze informatie in en praatten ze met verschillende adviseurs.
“In december hebben we de knoop doorgehakt. In januari hebben we een viertal piketpaaltjes geslagen. Van de opbrengst van de pacht moet een beheerfonds worden gefinancierd voor herstel en onderhoud van het landgoed; er moet aandacht komen voor financiële participatie van de buurtbewoners; het bijbehorende werk moet lokaal worden aanbesteed en er moet een actie aan worden gekoppeld, waarmee de inwoners van Heino goedkoop zonnepanelen kunnen inkopen voor hun eigen daken. We hebben vier partijen benaderd. Endona uit Heeten, waarmee we al eerder contact hadden gehad, hebben we zelfs nog een beetje voorgetrokken, maar zij konden niet de voordelen bieden van Solarfields. Eind januari hebben we voor Solarfields gekozen en begin februari hadden we de eerste tekeningen. Solarfields is vervolgens met de direct omwonenden gaan praten.”
Serieus geld
Oortwijn had eerder al contact gezocht met een andere grondeigenaar om extra grond aan te kopen. “Dat leek eerst af te ketsen, maar begin februari zijn we toch tot overeenstemming gekomen. Het gaat om 3,4 hectare. Het park konden we daarmee opschalen van de oorspronkelijke 4 à 5 hectare naar 7,5 hectare. Daarmee konden we het zonneveld ook iets verder van de grens met de percelen van Henk en Nellie plannen. Bovendien hadden we die extra hectares ook vanuit financieel oogpunt nodig. De garantieprijs die de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland biedt voor zonneparken is namelijk significant gedaald. Rond die tijd kregen we ook de toezegging dat Solarfiels een dorpsbuurtfonds zou ondersteunen, waarin jaarlijks, gedurende een periode van 15 jaar, een bedrag van zo’n 17.000 euro zal worden gestort, maar dat is wel afhankelijk van het halen van de huidige subsidieronde. Ook wij als grondeigenaar gaan aan dat dorpsfonds bijdragen. Dat fonds is voor andere duurzame en sociale initiatieven in de buurt. Dan praat je dus echt over serieus geld.” Boekel: “Dat bedrag staat dus nog niet helemaal vast, maar aan die orde van grootte moet je zeker denken.”
Windmolens
Volgens Boekel moet er wat Heino betreft, om aan de landelijke klimaatdoelstellingen voor 2030 te voldoen, circa twaalf hectare aan zonnepanelen op de daken komen te liggen (daarvan ligt er volgens hem nu nog maar 10 procent), gecombineerd met minimaal negentien hectare aan zonnevelden, twee windmolens (van het grote soort, denk aan circa 200 meter) en twee biocentrales. “Maar die centrales staan ter discussie en de windmolens van die hoogte moet ik ook nog maar zien. Maar dan ga je dus naar vijftig tot zestig hectare aan zonneveld. Alleen in Heino al; ik heb het nog niet eens over Lierderholthuis en Laag Zuthem. Vanuit onze doelstelling als Stichting Duurzaam Heino proberen we dergelijke plannen te ondersteunen. En dan op een goede manier, zodat ook de omgeving mee kan profiteren.”Desolaat
Maar zo gedraagt de stichting zich als een verlengstuk van de overheid, de vraag is of je dat moet willen. Boekel: “Zo klinkt het wat negatief, terwijl wij het juist positief willen benaderen. We onderschrijven in elk geval de klimaatdoelstellingen van de gemeente. Uiteindelijk ligt de beslissing over deze locatie bij de gemeenteraad. Als we een kans zien, dan heeft die onze interesse. En die bij de Vlaminkhorst heeft dat. Eigenlijk zijn er maar drie direct omwonenden. Het plan is goed landschappelijk in te passen. Externe organisaties als de provincie en Landschap Overijssel zien dat ook. Het coulissenlandschap biedt mogelijkheden voor extra natuur: houtsingels en de aanleg van een extra beek bij de noordkant. Die 7,5 hectare komt ook niet geheel vol te liggen met zonnepanelen, daar hoort nog ook een stukje landschappelijke inpassing bij. Dan slaat bij ons de balans door. Dat laat onverlet dat er altijd nadelen tegenover staan. Maar dat geldt voor elke mogelijke locatie.”
“Henk en Nellie leggen de nadruk op de cultuurhistorische waarde van het landgoed, maar wij kijken naar de feitelijke situatie van de grond waarop het zonnepark moet komen. Die heeft altijd een agrarische bestemming gehad. Persoonlijk vind ik, als ik eerlijk ben, dat deze gronden er nogal eens desolaat bij liggen. Ontwikkeling tot een zonneveld in een coulissenlandschap vind ik dan een mooie kans.”
Meer foto's
