Regels bij een handelsverdrag, regels rondom de stikstof, protoculair werken in de zorg, een ‘veelkoppig monster’ in de zorg is de administratie. Regels en verantwoording maar waarvoor dat is altijd weer de vraag. Natuurlijk moet er beleid gemaakt worden maar dan wel met de vraag: wie dienen we hiermee.
Ook in de bijbel komen voldoende regels voor om je de vraag te stellen: Waar gaat dit over en vooral, wat moet ik er mee. We horen in het evangelie van vandaag over: Ogen uitrukken, handen afhakken, heel je lichaam wordt in de hel geworpen, absoluut geen echtscheiding. Dat is toch niet van onze tijd. Ons lichaam is alles, de lichamelijke integriteit van iemand mogelijk schenden is al strafbaar, de hel is afgeschaft en echtscheiding is bijna net zo gewoon als trouwen. Wat nu?
Het zou het gemakkelijkst zijn om nu alles te gaan relativeren maar wat wil de tekst ons leren hier en nu. Dan gaat het er om dat het goed is dat er wetten en regels zijn, dat voorschriften noodzakelijk zijn. Maar wil je het echt goed doen dan gaat het om meer.
Het gaat er om dat wij mensen in een samenleving zijn, afhankelijk zijn van anderen zoals anderen afhankelijk zijn van ons. Het ‘ik en de wet’ bestaat niet. We kunnen in kleine dingen al veel kapot maken. Wetten en regels die moeten juist gelden in die kleine wereld waarin wij leven. Dat wij hier en nu goed met elkaar omgaan. dat we onze verantwoordelijkheid kennen ten opzichte van de ander. En dan mogen we de ander niet afschrijven, dan mogen we niet nonchalant omgaan met wat voor de ander belangrijk en van waarde is. Het gaat uiteindelijk niet om regels maar om onze verantwoordelijkheid ten opzichte van de mensen om ons heen. We mogen beseffen en voelen dat wij de regels en wetten mogen begrijpen als een stimulans om respectvol en met liefde met elkaar om te gaan, om daadwerkelijk bij te dragen aan elkaars levensgeluk. Gaat het dan om punten en komma’s. Ja, als je ze leest dat ieder klein gebaar, ieder klein teken van liefde, er toe doet. We hoeven de wereld niet op onze schouders te nemen. We hoeven de ellende van de ander niet te dragen, we mogen een komma of een punt bijdragen aan meeleven, aan troost, aan vertrouwen en zo de wereld een stukje mooier maken.
Godelieve Pieper
Geestelijk Verzorger De Hartkamp