Mee op de MS Verdi: ‘Je moet een week lang echt de handen uit de mouwen steken’
CUIJK/RAALTE – Het is die avond feest voor alle gasten en vrijwilligers aan boord van het enorme riviercruiseschip MS Verdi, afgemeerd aan de kade van het Brabantse Cuijk. Vrijwilliger René de Vrieze uit Raalte heeft een optreden van zanger Matthias Woertman geregeld en betaalt dat uit eigen zak. De vijftig (zwaar) gehandicapte gasten genieten vanuit hun rolstoelen volop mee van klassiekers als ‘Pikketanissie’, ‘Tulpen uit Amsterdam’ en ‘O was ik maar bij moeder thuisgebleven’. En de vijftig vrijwilligers (waaronder een groeiend aantal Raaltenaren) die de gasten een week lang op alle mogelijke manieren helpen en verzorgen, genieten volop mee.
Het is de jaarlijkse Rijncruise van ‘Mensen voor Mensen’. De vrijwilligers van deze relatief onbekende stichting organiseren al decennia deze bijzondere groepsreizen voor mensen met (vaak zware) lichamelijke beperkingen. In een grijs verleden nam het genootschap Odd Fellows in Beverwijk het op zich om minder bedeelden, zoals dat toen nog heette, ook een leuk vakantie-uitje te bezorgen. En omdat het Beverwijk was, zaten er bij die organisatie bijna vanzelfsprekend veel medewerkers van Hoogovens, inmiddels Tata Steel. Tegenwoordig staat ‘Mensen voor Mensen’ los van het staalbedrijf en dat geldt ook voor de vrijwilligers. Alleen de twee ervaren ‘reisleiders’ deze week, Marco Lodders en Frans Kok, zijn nog echte ‘staalwerkers’. Ze nemen speciaal vrij voor deze riviercruise die onder meer naar Düsseldorf, Maastricht en Grave voert. Hun motivatie is groot. De vrijwilliger bijvoorbeeld die voor de muziek zorgt dankzij een gratis beschikbaar gestelde Eazis-muziekcomputer woont normaal gesproken op Bali. Hij komt bewust juist nu terug naar Nederland om de cruise mee te kunnen maken. Dit jaar is de sfeer extra feestelijk. Rederij SijFa Cruises bestond vorig jaar 15 jaar en betaalde toen als blijk van betrokkenheid alle kosten.
Improviseren
Het grote verschil met bijvoorbeeld de bekende boottochten van de Zonnebloem is dat de vrijwilligers op de Verdi weinig of geen achtergrond in de zorg hebben. “Zeg maar gerust, totaal geen ervaring”, grinnikt Lodders; “Maar al doende leert men, al is het soms improviseren. Iedereen is gewoon enorm gemotiveerd om dit te doen. We zijn echte mantelzorgers kun je zeggen.” “Er zijn deze week ook permanent een arts en drie verpleegkundigen aan boord. Ons uitgangspunt is dat er een 1-op-1-situatie is, dus één gast met één vaste begeleidende vrijwilliger. Die enorme betrokkenheid en alle persoonlijke aandacht die de gasten krijgen, dat geeft een soort van intiem huiskamergevoel”, vult Frans Kok aan.
Fantastisch
René de Vrieze en Paula Rampen uit Raalte varen als vrijwilligers voor het vierde jaar mee. Dit jaar verdubbelde het aantal Raaltenaren omdat Jellie Klunder en Mel Hagen (met zijn 20 jaar is de Landstede-student zelfs de jongste aan boord) voor de eerste keer meegingen (na overtuigd te zijn door Paula). “We waren natuurlijk voorbereid door alle verhalen van Paula, maar dit is echt fantastisch om mee te maken. Volgend jaar weer”, zo klinkt het in koor.
Eigenlijk zouden het zelfs vijf Raaltenaren zijn, maar René te Wierik, vorig jaar voor de eerste keer mee, kreeg een dag voor het vertrek in Lobith/Tolkamer te horen dat zijn gast Leo wegens ziekte niet mee kon. Hij is dus alleen maar op bezoek. “Eerlijk gezegd moest ik na dat telefoontje wel even een paar traantjes laten. Dit was vorig jaar zo’n geweldige ervaring, maar het is niet anders. Volgend jaar ben ik er zeker weer bij.”
Steun
Paula Rampen had een persoonlijke motivatie om drie/vier jaar geleden mee te gaan. “Mijn moeder was destijds overleden. Ik wilde graag iets terug oen voor de zorg. Alleen, zonder medische achtergrond kom je niet veel verder dan koffie schenken in een verzorgingshuis. Niks mis mee, maar hier moet je als vrijwilliger echt de handen stevig uit de mouwen steken. Dat spreekt me enorm aan. Je geeft een week lang alles.”
Ook René de Vrieze roemt de sterke band tussen de vrijwilligers onderling en met de gasten. “Ik heb deze artiest vanavond geregeld en betaal dat uit eigen zak. Afgelopen jaar had ik het erg moeilijk met de ziekte en later het overlijden van mijn vrouw Annelies. Toen werd ik enorm gesteund door de organisatie van Mensen voor Mensen. Voor het condoleren kwamen ze drie uur rijden vanuit Beverwijk naar Raalte. Dat was een enorme steun.”
Feestje bouwen
Nieuwe vrijwilligers, maar ook gasten zijn volgend jaar november weer welkom. “Tachtig procent komt jaarlijks terug, maar er vallen elk jaar ook mensen af. Wat betreft onze vrijwilligers, die zijn niet altijd makkelijk te vinden. Niet iedereen kan zomaar een weekje vrij nemen. In 2020 nog meer Raaltenaren aan boord? Graag, die weten wat een feestje bouwen is”, lachen de twee reisleiders annex staalwerkers.
Meer info op staging2.mensenvoormensen.nl.