Op het boekje dat deze zondag in de katholieke kerk wordt gebruikt staat ‘Werelddag van de armen’. Op de achterkant staat een stukje van Vincent Depaul. Hij hield zich veel bezig met armoede. In zijn werk speelt de drieslag ‘zien-geraakt worden-in beweging komen’ een grote rol. Voor we überhaupt iets kunnen doen aan welk probleem dan ook moeten we wel willen zien. We zien wel van alles wat niet goed is of waar eigenlijk iets aan gedaan zou moeten worden, maar soms is het makkelijker om onze ogen ervoor te sluiten of de andere kant op te kijken. Laat een ander het maar doen, het komt nu niet uit, ik ben te druk, het is mijn ding niet.
Maar als we het wel zien, laten we ons er dan ook echt door raken? Soms voelt het gewoon als te veel wat op ons af komt. We lijken een beetje afgestopt te raken door alle ellende. Weer beelden van oorlogsslachtoffers, weer een eindeloze stroom vluchtelingen, weer beelden van erbarmelijke omstandigheden in vluchtelingenkampen, weer ondervoede kinderen. Het is soms zoveel dat het bijna van ons afglijdt, alsof we een speciaal beschermlaagje om ons heen hebben waardoor het ons niet (meer) echt raakt. Tot er soms ineens een beeld of een verhaal is dat dwars door die beschermlaag heen gaat. Dat was het geval met het beeld van dat verdronken jongetje dat op het strand was aangespoeld. Een beeld zoals we wel vaker hadden gezien, maar dit ene kind maakte zoveel los en raakte mensen echt. Ook met eigen ogen zien, of verhalen direct van betroken horen kan dat effect hebben. Dat geldt voor sommige mensen die in Griekenland met eigen ogen de ellende in de vluchtelingenkampen daar hebben gezien. Die kunnen niet meer hun ogen sluiten, die zijn daardoor diep geraakt. Zelf ervaar ik dat in het contact met asielzoekers uit ons dorp. Er is een groot asielzoekerscentrum en dus zien we dagelijks velen van hen, maar pas in het persoonlijke contact, in het horen van hun verhalen voel ik mij echt geraakt.
De volgende stap, zegt Vincent Depaul dan, is in beweging komen. Daar gaat het uiteindelijk om. Dat je je niet alleen laat raken, maar ook daadwerkelijk iets wilt doen aan de ellende die je ziet. Kom in beweging! En dan hoeven we niet gelijk naar Griekenland om daar te helpen, het mag ook dichter bij huis. Inzamelen voor de voedselbank, contact maken met vluchtelingen, er zijn voorbeelden genoeg te vinden. Zien-geraakt worden-in beweging komen.
Moni Klein Gunnewiek
Geestelijk verzorger ZGR