VILSTEREN – Vilsteren kwam tegen IJsselstreek sneu weg. Diep in blessuretijd werd een discutabele strafschop de ploeg van Dik Runherd fataal (2-1). Het goede tegenspel na rust moet vertrouwen scheppen, wat tegen middenmoter Mariënheem tot uiting moest komen.
Wat een wedstrijd! Menigeen moest na afloop even bijkomen en nakletsen. Vilsteren als psychologenvoer. Zat er pep in de thee? Waren het de woorden van Runherd halverweg? Of is het toch het onverklaarbare. Mysterieuze krachten die vrijkomen wanneer de gevechtseenheid van Runherd richting kantine speelt? Wie het weet mag het zeggen. Feit is dat Mariënheem halverwege maar zo met een nulletje of drie, vier voor had kunnen staan, of nou ja oké, de thuisclub was ook een paar keer gevaarlijk, dus laten we het houden op 2-4 of 2-5.
In werkelijkheid verklapte het niet aanwezige scorebord 0-1. De thuisclub had voor de thee niets te vertellen. De bezoekers van trainer Ozan Ihtiyar dicteerden het spel en bepaalden het tempo. De thuisclub wist het balletje niet over meer dan 2, 3 schijven in bezit te houden. Het was overleven. Hebben we het al gehad over het aluminium? Of het was besprenkeld met wijwater door meneer pastoor zelf. Ongrijpbaar was ie, de nummer negen van Mariënheem. De kleine, maar rappe Jesper Vloedgraven beproefde eerst de lat en was even daarna snel uitgejuicht, nadat hij doelman Stefan Hendriks versloeg vanuit buitenspelpositie. Een Quincy Promes-gevalletje, met de grote teen offside. Lat, buitenspel, wat volgt? Juist de paal. Weer kon Hendriks en eigenlijk heel Vilsteren opgelucht adem halen, tot afgrijzen van Vloedgraven.
‘Goed voorbeeld doet goed volgen’, luidt een bekend spreekwoord. Slecht voorbeeld kennelijk ook. Ook Stan Heetkamp test namens de uitclub het kille aluminium. Evan later is het dan toch raak. Heetkamp stuurt met een onnavolgbare schijnbeweging Nico Nijhoff het bos in en schuift vrij voor Hendriks binnen. De ban gebroken? Nee, Vilsteren haalt zonder verder schade de thee.
Na de hervatting speelt de thuisclub richting kantine en is onherkenbaar. Mariënheem is het hé-lé-máál kwijt. Gesteund door het thuispubliek golft aanval na aanval richting Mauro Reimink, doelwachter van ‘het andere Oranje’. Wouter Mars breekt keer op keer door de lekke defensie. Zelf scoren lukt niet, dan maar achterlijntje en terugleggen. Vlierman is attent, 1-1. Als Reimink Jelle Niens onderuit schoffelt sanctioneert leidsman Heveling zwaar, rood! De tien van Ozan Ihtiyar wankelen, maar breken gevaarlijk uit via Thomas Evers. Lars Noordman grijpt wat al te resoluut in en de bal gaat op de stip. Evers tart de ongeschreven voetbalwet en wil hoogstpersoonlijk Hendriks scalperen. De doelwachter van Vilsteren pakt zijn moment en keert de niet eens zo beroerd ingeschoten bal van de invaller. Pal daarna maakt Runherd opnieuw een vreugdesprong. Weer is Mars op pad gestuurd en wederom ziet hij Vlierman instormen. De slotfestiviteiten concentreren zich vooral rond voorbereider en afmaker. 2-1 en bingo! “De gelukkigste heeft gewonnen”, bekende Runherd. “De eerste helft was voor hun, de tweede duidelijk voor ons.”
Stand 5F: Sallandia 6-18, Raalte 6-14 (23-9), IJsselstreek 6-14 (20-12), Emst 5-12, Epse 6-11, UD 6-10, Mariënheem 6-7, CCW ’16 6-6 (20-20), Vilsteren 6-6 (12-22), V en L 6-5, Wesepe 6-4, Terwolde 5-3 (8-17), Wissel 5-3 (7-18) en Go Ahead 5-1.