Hèhè. Eindelijk stond het in de krant. Eindelijk was er aandacht. Ambtenaren schrijven te wollig. De woorden ‘ook’, ‘volgens’ en ‘als’ vervangen ze liever door ’tevens’, ‘conform’ en ‘indien’. En ze sturen nooit iets op, ze doen altijd iets toekomen. Waarom? Joost mag het weten.
Ambtenaren hebben het zo ingewikkeld mogelijk schrijven tot ware kunst verheven. Niemand zit daar eigenlijk op te wachten. Ik niet, Joost niet en de 2,5 miljoen laaggeletterden in Nederland al helemaal niet. Als je een brief krijgt dat je paspoort bijna verlopen is, moet je zo lang studeren op wat er staat, dat je paspoort verlopen is als je het eindelijk snapt.
De meeste woningcorporaties doen het inmiddels een stuk beter. Die hebben hun ‘hemelwaterafvoeren’ vaak al vervangen door ‘regenpijpen’. Nu de Belastingdienst nog. Met hun ‘voorlopige aanslag inkomensafhankelijke bijdrage’. Die ondertekening ook: ‘hoogachtend, de inspecteur’. Je zou bijna denken dat het een grap is.
En weet je wat nog het ergste is? Veel mensen gaan gewoon mee met die gekkigheid. Die denken dat het normaal is om zo raar te schrijven en doen dat zelf ook. Zo keek ik laatst voor een vriendin een sollicitatiebrief na. Ze woonde niet in Raalte, ze was ‘woonachtig’ in Raalte. Ze deed niet mee aan projecten, ze ‘participeerde’ erin. Ook van haar afsluiter moest ik zachtjes huilen: ‘in afwachting van uw reactie verblijf ik’.
Wat ik eigenlijk wil zeggen: misschien kunnen we met elkaar afspreken om normaal te doen. Thuis, maar ook op je werk. Zo snel mogelijk. Want voor je het weet schrijven alle ambtenaren normaal. En dan zit jij mensen nog heel wollig conform protocol in tweevoud overeenkomsten te doen toekomen.