LUTTENBERG – De plannen voor een uitkijktoren op de Luttenberg zijn niet bij alle inwoners goed gevallen. Enkele omwonenden zijn van mening dat de toren een inbreuk vormt op hun privacy en dat Stichting Luttenberg 700, die het initiatief voor de toren heeft genomen, niet luistert naar hun bezwaren. Zij hebben hun bezwaren kenbaar gemaakt bij de gemeente en schreven een brief. Hun namen zijn bekend bij de redactie. “Niemand in Nederland en in Luttenberg wil een uitkijktoren in de achtertuin.”
De briefschrijvers stellen ooit per toeval wat foto’s te hebben gezien die vanaf de beoogde plek zijn gemaakt. “Met een normale camera. We schrokken ons wezenloos hoe goed de dingen op onze erven te zien waren. Dat wil niemand! De plek op de Bergweg met zicht op de Holterberg is nu al de mooiste plek van Luttenberg en misschien wel van Salland. Honderden foto’s zijn er gemaakt van bruidsparen, koren, natuurliefhebbers etc. Wat voegt zo’n toren dan nog toe? Dat je nog enkele kilometers verder kunt kijken?”
De huidige beoogde locatie is niet de eerste keuze. Landschap Overijssel, dat de Luttenberg in beheer heeft, wees eerdere opties echter af. “Tenslotte werd de plek geopperd die nu als optie op papier staat”, stellen de briefschrijvers. “Ook hier was Landschap Overijssel niet blij mee, maar omdat de commissie hen ervan overtuigd had, dat alle Luttenbergers het prachtig zouden vinden, hebben ze ‘over het hart gestreken’ en moest die plek het maar worden. Er was nog maar één obstakel: de financiering.”
‘Bravoure’
De briefschrijvers stellen echter dat zij helemaal niet waren ingelicht. “In plaats van contact te zoeken met de eerst betrokkenen, de omwonenden, werd dus in alle kranten, weekbladen en het dorpsblad met groot bravoure verteld, dat de realisatie van de toren een feit zou worden.”
Volgens de briefschrijvers zijn er met enkele omwonenden daarna wel gesprekken gevoerd, maar was het nooit de insteek om een oplossing te vinden. “Telkens werd weer geprobeerd hen te over te halen, dat het allemaal wel meeviel. Het zou bijvoorbeeld zo’n vaart niet lopen met de verkeersdrukte, want in Dalfsen stond ook zo’n toren en daar kwam ook geen mens naartoe. Huh? Ook de zichtkant op de trap naar de betrokkenen kon eventueel wel met lamellen afgedekt worden. Allemaal schijnoplossingen om de toren koste wat kost te kunnen bouwen. Alternatieven zijn nooit onderzocht.”
De briefschrijvers voelen zich niet gehoord en serieus genomen door de stichting, terwijl de bezwaren wel degelijk bekend zijn. “Pas in een van de laatste berichten, stond in een bijzin dat er ook nog wat omwonenden bezwaar hadden. Op dat moment was het hele proces al meer dan anderhalf jaar bezig. Dan voel je je als direct betrokkene niet serieus genomen. In feite heeft de commissie een weg bewandeld, die van A naar C ging en Punt B daarbij overgeslagen.”