Er schijnt dus een postzegelcode te bestaan. In plaats van zo’n plakkerig dingetje koop je dan een code en die schrijf je op de plek van de postzegel. Bijvoorbeeld 9TJ05U7U5. Ik wist het niet. Dus: sorry.
Sorry aan al die mensen die ik de afgelopen jaren niets gestuurd heb omdat ik geen postzegels in huis had. Familie, vrienden, vage kennissen. Ik had ze allemaal een kaartje gestuurd als ik van het bestaan van de postzegelcode geweten had. Jullie kunnen uiteraard allemaal met terugwerkende kracht een kaartje verwachten. Ik ga het goedmaken.
Ik ben benieuwd of ik zelf ook ineens meer kaartjes krijg. Misschien breng ik mensen wel op een idee. Mijn moeder bijvoorbeeld. Die stuurde me vroeger regelmatig een kaartje, maar ineens hield het op. Ik vermoed dat de rol postzegels op is. En mijn vrienden mogen me trouwens ook best eens een kaartje sturen. Gewoon met een konijn erop of zo. Groeten uit Raalte. Altijd leuk.
Voor postzegelverzamelaars is die code natuurlijk dodelijk. Als iedereen straks letters en cijfers op enveloppen gaat schrijven, valt er niets meer af te stomen. Of moeten we ons erbij neerleggen dat postzegels verzamelen een hobby is die uitsterft? Ik heb vroeger nog een spreekbeurt gehouden over mijn postzegelverzameling. Als ik dat aan mijn zoon vertel, ligt-ie drie dagen dubbel van het lachen.
Een ander nadeel is dat niet iedereen even duidelijk schrijft. Een nul kan ook een letter ‘o’ zijn. Een vier lijkt op een ‘u’. En wie gaat dan die post betalen als dat misgaat? De ontvanger? Zul je zien, stuurt mijn moeder me eindelijk weer eens een kaartje, zit er een rekening bij omdat de postbode de code verkeerd heeft gelezen. Ik weet genoeg. Ik ga naar het dorp. Postzegels kopen.