Sjaak Bruggeman deelt met enige regelmaat zijn natuurmomenten met ons. En altijd is er wel iets dat op zijn pad komt. Vandaag gaat Sjaak nog snel even, net voor zijn vakantie, langs een paar roofvogelhorsten.
Laat ik hier de laan maar doorsteken en dan onderweg even bij de sperwer en buizerd kijken. Het is hier donker. Het bladerdak laat weinig zonlicht door en de zandweg is nog modderig en er lopen diepe sporen door. Maar dat veranderd met deze tropische temperaturen zo in een mulle en stoffige zandbak. Hier in het dichte lariksbosje heeft de sperwer zijn jongen. Veilig in het bijna ondoordringbare naaldhout. Hier komt de grotere havik nooit bij. En ja, daar staan ze, zo’n dertig dagen oud en bijna klaar om uit te vliegen. Met al die takjes onderweg lukt het niet om een foto te trekken. Maar er staan er keurig vier op een rij. Dik drie weken oud en bijna klaar om uit te vliegen.
Nu het slootje over en dan over de heide naar het buizerdnest. Kijk daar de rupsjes van de bontgekleurde dagpauwoog op de brandnetels zitten. Deze zijn van de eerste generatie en vervellen nog drie maal. En ook vliegen hier opvallend veel distelvlinders rond. Mooi, die oranje-zwarte tekening en die zwart met witte vleugelpunten. En wat groeit er veel opslag van berken. Andere jaren werd dit weg gegraasd door de Brandrode runderen. Maar sinds afgelopen jaar loopt hier geen vee meer.
Zo, hier eens even kijken hoe het met de jonge buizerd is. Geboren op zondag 12 mei, dus dan is het vandaag de 42e dag van de nestjongenfase. Volgens de boeken, in theorie dus, zou hij vandaag vliegvlug moeten zijn en uit kunnen vliegen. Verrekijker aan de kant, horloge af, cameraatje in de kontzak. Ik klim er eens bij, misschien zit ie d’r nog. Ik zie nog niks. Nog een paar meter te gaan. Een van de ouders zweeft, al miauwend, boven het nestbos. Nog een stap naar boven, dan ben ik er. Hey, hallo! Niet zo blazen hoor, ik doe niks. Alleen even kijken. Oh, mollen op het menu. Straks moet je ze zelf vangen. En wachten tot er een territorium voor je vrijkomt. Eerst maar eens zien de winter door te komen. En dan, als je ooit zelf een nest met jongen groot moet brengen. Hou je dan een beetje gedeisd hé. Laat de hardlopers en fietsers niet zo schrikken. Niet alle mensen weten dat je jouw jongen wilt beschermen in de jongenfase en schreeuwen dan moord en brand. Het is natuurlijk gedrag, maar niet alle mensen snappen dat. Dan ben je agressief, een terrorbuizerd vinden ze. Het is toch wat.
Nu maar weer twaalf meter naar beneden en hopen dat ik je na een maandje of zo, na mijn vakantie, ergens boven het mooie Salland weer tegen kom. Gezonde zomer voor iedereen die dit leest!