Lauk: Rode duiveltje

Zaterdag was ik bij het uitverkochte Legends of Rock, een festival in Raalte met tributebands. Ooit heetten die coverbands, leuk voor een avondje uit. Tegenwoordig zijn ze gepromoveerd tot tributebands en razend populair.

Stichting Live Music Heino verdient er al jaren genoeg geld mee om andere bands te kunnen betalen. Die populariteit heeft twee oorzaken. Aan de ene kant zijn tributebands beter en professioneler geworden, compleet met grote shows, aan de andere kant zijn veel van hun voorbeelden ‘uit de tijd geraakt’ (in de Oost-Nederlandse betekenis van het woord). En als ze nog leven, dan zijn optredens meestal een matige afspiegeling van de oude glorietijd. De Beach Boys twee jaar geleden in Raalte was een goed voorbeeld. Kaz Lux met Brainbox was iets langer geleden ronduit triest om te horen. Eigenlijk spelen de tributebands van nu de muziek van hun voorbeelden die dat zelf niet meer kunnen.

Bij Legends of Rock ligt de gemiddelde leeftijd van de bezoekers hoger dan bij voorganger Pedro Pico Pop, voor mij niet ongunstig, maar toch heb ik wat heimwee naar dat eerdere feestje met het rode duiveltje. Pedro Pico Pop was anders dan andere Sallandse festivals en dat wil wat zeggen. De jonge honden van PPP gingen eigenwijs en rebels hun eigen gang. Zeker in de beginjaren wilden ze niks met de lokale gevestigde orde te maken hebben.

Vooral de jaren op het MBI-terrein waren speciaal. Die oude, verlaten fabriekshallen gaven Pedro Pico Pop een apart sfeertje; dreigend, somber, desolaat, industrieel. Helaas stopte iemand asbest in de muren (dat zat er de tientallen jaren daarvoor niet in…) en toen was het daar afgelopen. De verhuizing naar gewone locatie was duur en feitelijk ging de organisatie twee jaar geleden failliet. Het nadeel van een rebels en alternatief feest als PPP is dat de bierkraan er niet zo hard stroomt. En bierverkoop is de kurk waar een gemiddeld Sallands feest op drijft.

Ik vrees dat PPP niet meer terugkeert, al zijn de vroegere vrijwilligers actief bij Legends of Rock. Gelukkig hebben we een mooie erfenis. PPP-er van het eerste uur Ronald Jonkman reist de halve festivalwereld af om bijzondere decors te bouwen. Tijdens Pinksteren was zijn werk bij Ribs en Blues te zien. En dan Maurice Endeman, eerste en enige voorzitter en nog steeds boegbeeld bij Legends of Rock. Maurice zet zich al jarenlang in voor het Overijsselse poptalent. In zijn huidige woonplaats Deventer ontdekte hij dat deze stad wel de boekenmarkt, Dickens en Op Stelten heeft, maar geen muziekfestival. Met het succesvolle Stadsfestival leert hij nu Deventernaren dat je als plaats eigenlijk niet compleet bent zonder zo’n festival. De Sallandse dorpen wisten dat al.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.