De mededeling van het Weekblad voor Salland dat ze haar geld voortaan liever uitgeeft aan andere zaken dan Brettsnap beschouw ik als een zetje in de goede richting.
Slechts weinig columnisten stoppen uit zichzelf. Misschien uit angst voor een leegte, een zwart gat, een gevoel van nutteloosheid op een deadline-loze zondag of het verliezen van al die fijne aandacht van u, beste lezer. Ik geef het toe, het zijn angsten die me in een lichte vorm reeds bekruipen. Echter: gratis aan de slag gaan voor een commercieel blad gaat me nou net een stap te ver. Stoppen dus.
“Wel jammer”, zei mijn vrouw: “Via de krant heb ik nog enig idee wat er in je om gaat.” Mijn eerste voornemen aldus: mijn afgeschermde, veilige band met mijn emotieloze toetsenbord inruilen voor een meer open houding in het dagelijks leven. Een zware opdracht wellicht, maar gewoon ‘old school’ zeggen wat je bezighoudt en nog veel belangrijker, me verdiepen in wat de ander doet en voelt, moet zelfs voor mij te doen zijn.
Verwacht van mij geen acties op Facebook of Twitter. Er wordt al genoeg gepost op het internet. Geen columns zonder het vleugje romantiek dat nog steeds rond een papieren krant hangt. 227 Brettsnapjes.
Zo’n 65 duizend woorden. Hartelijk dank voor het lezen.
Ut possit etiam.
staging2.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Donders jammer. Heb altijd met veel plezier altijd gelezen. Was in ieder geval een stuk verfrissender dan al dat oude nieuws. . Bedankt daarvoor!