Tijd voor daden
Deze week werd bekend dat de Paus de kerkleiders naar Rome haalt voor een top over het misbruik in de kerk. Een onderwerp waar al zoveel onder geleden is, waardoor mensen geschonden in hun vertrouwen, in hun eigenwaarde en zelfs hun geloof de rug toedraaiden. Te lang heeft de kerk weggekeken, de daders de hand boven het hoofd gehouden, de slachtoffers in de kou laten staan. Nu heeft de Paus een grote stap gezet door concrete daden te willen. Een eerste aanzet met 21 punten is de start om echt te werken aan voorkoming. De slachtoffert hebben immers meer nodig dan erkenning. Zij zijn niet in staat om te vergeven als er geen erkenning komt, zij mogen niet blijvend slachtoffer zijn.
Kringloop van het kwaad
Mensen kunnen elkaar echt pijn doen. Misschien hebt u ook gehoord dat het afgelopen woensdag de landelijke dag van het slachtoffer was. Zij worden bij hun verdriet nog eens extra getroffen door oordelen en keiharde opmerkingen en meningen van onbekende mensen via social media. Het is moeilijk te beseffen hoe hard mensen daarop zijn.
De vraag is hoe je daarmee omgaat, hoe je reageert. Je trekt je terug, zeker als je je onmachtig voelt, afhankelijk, klein of in de minderheid. Net zoals je in een eerste reflex in elkaar krimpt als je geslagen wordt. Je beschermt jezelf door een afweerhouding aan te nemen. Op dat moment wordt de ander tot jouw vijand en je peinst er niet over om die ander je wang toe te keren en dat is maar goed ook. Je zou nog meer klappen kunnen oplopen. De kunst is om niet in de afweer, in het slachtofferschap te blijven steken.
De eerste stap
Een nog grotere kunst is het om te beseffen dat we de wijste moeten zijn; dat we over ons hart moeten strijken. Want als je wilt dat een vastgelopen relatie vlot getrokken wordt, zal er een de wijste moeten zijn. Alles wat versteend is door harde woorden en kwade gezichten, kan weer in beweging komen door een woord, een hand die niemand verwacht. Dat is geen recept voor alle problemen. Het is een manier om te beantwoorden aan onze roeping om voor elkaar zo goed als God te zijn. En juist dat is een geweldige opgave.
Zouden wij dat kunnen?
Zeg Goedendag, Alsjeblieft en Dank je wel Zeg tot ziens
Zo weinig?
Ja Maar je moet het wel als eerste zeggen.
Godelieve Pieper
Geestelijk Verzorger
De Hartkamp, Raalte