Ik wandel vaak langs de ijsbaan in Raalte-Zuid. Je kunt er mooi het ritme van de seizoenen volgen. In het vroege voorjaar wordt het water van de baan weggepompt, daarna lopen er in de zomer schapen, in het late najaar wordt er weer water ingepompt, vervolgens worden er in december lampen en geluidsboxen opgehangen, waarna in het vroege voorjaar alles weer opnieuw begint. IJs om te kunnen schaatsen is er ook. Soms.
Vorige maand leek het weer te gaan gebeuren. Op social media zag ik afbeeldingen van een kladbriefje met daarop de Raalter baan en de ijsdiktes getekend. Eerst 3,5 centimeter, toen 4,5 en zelfs 5 centimeter maar niet overal. Vervolgens begon het flink te sneeuwen. Urenlang werd er met een machine sneeuw geschoven, zo kon ik vanuit huis zien en horen.
Het heeft niet mogen baten, de ijsbaan in Raalte is niet open gegaan, het ijs was te dun. Een aantal andere banen, ook in Salland, opende wel (kort) de poorten. Ik heb geen idee waarom dat hier in Raalte zo weinig gebeurt vergeleken met andere Sallandse ijsbanen.
Misschien een gevolg van de Roalter Wind waardoor je windwakken krijgt. Of gewoon te veel alcohol door al die feesten in het Raalter water, wie zal het zeggen. Eigenlijk zouden er eens wat deskundigen moeten komen, bijvoorbeeld van Raalte on Ice. Die weten vast en zeker waar het aan ligt. Er groeit inmiddels een hele generatie jeugd op in Raalte die alleen weet dat je bij Raalte on Ice op de Markt kunt schaatsen. Of op de ijsbaan in Deventer.
Toch heb ik respect voor voorzitter Martijn Smit en zijn mensen van Stichting IJssport Raalte. Vele, vele uren zijn ze er jaar in, jaar uit druk mee en dan lukt het niet. Ik geef je het te doen. Stel dat je vrijwilliger bent bij de organisatie van de Pompdagen, Stöppelhaene, Diekdagen, Ribs en Blues of al die andere Sallandse feesten. En dan gaat het steeds maar niet door. Of in ieder geval, bijna nooit. Ik vrees dat veel van die organisatoren dan al jaren geleden afgehaakt waren en Sallandse tentfeesten net zo zeldzaam waren als dik ijs.
Toch gaan Martijn en zijn mensen gewoon door hier aan de rand van Raalte-Zuid, altijd in de hoop dat het een keertje gaat lukken. Eigenlijk zou er naast het Goudhaentje een tweede aanmoedigingsprijs door de gemeente Raalte in het leven geroepen moeten worden; het IJsvogeltje. Waarvan het eerste exemplaar naar Stichting IJssport Raalte gaat.
ik heb wel een idee waardoor in raalte mogelijk ook eerder/vaker op de ijsbaan geschaatst kan worden.
als ze een boswal aanleggen helemaal om de ijsbaan heen, komt de ijsbaan uit de wind te liggen en zal dus eerder dichtvriezen.
als ze daarvoor dan contact zoeken met staatsbosbeheer om die boswal te beheren en mogelijk zelfs aan te leggen snijd het mes ook nog aan 2 kanten.
zoals ik net in de opinie over biodiversiteit las telt de boswal dan ook mee voor de cijfers van biodiversiteit van het pbl.