Het nieuwe jaar is nu zo’n drie weken oud en de kans is groot dat een aantal voornemens al zijn gesneuveld. Een nieuw jaar is voor veel mensen bij uitstek de gelegenheid om dingen anders aan te pakken, beter uiteraard. En dus worden er vol goede moed voornemens gemaakt. Gezonder eten, minder drinken of gamen, meer sporten, een aardiger mens worden, een klus aanpakken die al zo lang is blijven liggen, noem maar op. Vol goede moed beginnen we er aan.Maar wat blijft er over van al die goede voornemens?
Na drie weken wordt langzaamaan wel duidelijk wat haalbaar is of niet. Of, erger en eerlijker, waar we wel of geen zin in hebben. Dus, wat heeft het eigenlijk voor zin om goede voornemens te maken? Niet veel, lijkt het misschien. Maar dat is wel heel negatief gedacht. Natuurlijk weten we wel dat slechte gewoonten heel hardnekkig zijn en dat het veel moeite, energie en toewijding kost om die te veranderen. Maar is dat het een reden om het maar helemaal niet te proberen? Ik hoop het niet, want zo verandert er nooit iets in de wereld en in ons leven. Natuurlijk kunnen we soms moedeloos worden, vooral als we verder kijken dan onszelf. Alles wat we doen, wat wij proberen bij te dragen aan een beter milieu bv of een betere wereld lijkt soms zo klein en zinloos. Dan kunnen we al snel gaan denken dat onze eigen kleine bijdrage te klein is om het verschil te maken. Maar stel dat iedereen dat denkt? Dat om die reden niemand meer probeert een positieve bijdrage te leveren of iets te veranderen? Eén waterdruppel is wel heel weinig. Maar heel veel waterdruppels samen maken een vijver, een meer, een zee! Dus misschien is het toch de moeite waard steeds opnieuw weer goede voornemens te maken en echt te proberen ze waar te maken. Voor onszelf, in ons eigen leven, maar ook voor elkaar, voor de ander, de gemeenschap waar we deel van uitmaken, voor de wereld zelfs.
Ook Jezus probeert ons steeds weer te laten zien hoe groot het kleine kan zijn. Het bekendste voorbeeld is wel de parabel van het mosterdzaadje. Het kleinste zaad dat er is, maar het kan uitgroeien tot een boom waarin de vogels kunnen nestelen. Het kleine kan grootste betekenis hebben en dat hoeft vaak niet eens zoveel moeite te kosten .Het begint met geloof en vertrouwen.
Moni Klein Gunnewiek
Geestelijk verzorger ZGR