Gastvrouw was Annemarie Noordman. De omschrijving ‘pronte boerin’ is op Annemarie van toepassing. Vrolijk, uitbundig, trots op het varkensbedrijf van haar (en haar man Herbert) en iemand met het hart op de tong. Ik heb niet eerder de opmerking ‘Geen probleem, hij heeft toch niet zo’n dikke kont’ gehoord over een Tweede Kamerlid toen Maurits von Martels uit Dalfsen tussen de kinderen van de H. Hartschool ging zitten.
Maurits, oud-wethouder en veehouder in Dalfsen, signaleerde een groeiende kloof tussen de Randstad en bijvoorbeeld Salland. Dit keer ging dat niet over Zwarte Pieten, die in Salland gewoon zwart blijven, maar over het ontbijt. Eerder die week had hij op een Haagse school meegedaan aan het Nationaal Schoolontbijt, Toen bleken zaken als kaas, boter en vleeswaren te ontbreken. In de grote steden in de Randstad liggen die producten schijnbaar gevoelig bij sommige ouders. Leerkrachten willen niemand voor het hoofd stoten en zetten dus neutrale producten op tafel zoals muesli en dergelijke. Extra aandacht voor een goed ontbijt ’s morgens voor jong en oud is natuurlijk het allerbelangrijkste, maar om een flink aantal producten zo maar te weren gaat erg ver.
Ikzelf kan me tijdens een verblijf in een Brits hotel altijd verheugen op het ‘Full English Breakfast’, al laat ik die rare rode worstjes en de bonen in tomatensaus aan mij voorbij gaan. Genoeg keuze voor iedereen daar. Dat is dus bij het Nationaal Schoolontbijt niet zo, daar wordt van te voren geselecteerd wat politiek correct is of niet (meer).
Zo’n Nederlands Schoolontbijt in Lemelerveld met een grote keuze aan aloude en traditionele producten is dan een hele verademing. Alleen ga je je onwillekeurig afvragen; gaat het in de toekomst richting die politiek correcte ontbijttafel van de Haagse school of naar die van de Varkenshoff? Een socioloog gaf ooit eens een interessante visie. Nieuwe trends, stromingen en hypes beginnen bijna altijd in de grote stad, maar het platteland bepaalt uiteindelijk of die ook permanent in deze maatschappij opgenomen worden. In Lemelerveld wonnen de kaas, eieren en ham het gelukkig nog van de maatschappelijk verantwoorde, links- of rechtsdraaiende muesli.