Op 4 mei liep ik mee met de dodenherdenking in Wijhe. Ik sloot aan bij de stoet vanaf de kerk. Het was doodstil op een enkele geroesemoes na. In de Langstraat sloten steeds meer inwoners aan. Ze knikten naar elkaar en liepen mee. Burgemeester vertelde over nu en vroeger. Hij benoemde dat wij van na de oorlog zijn en dat we er samen voor gaan zorgen dat dit nooit weer gebeurd. Deze woorden blijven me bij. Nadat we twee minuten stil waren werd er door twee jongens een mooi gedicht voor gedragen. Dat raakte me, zo jong en nu al zoveel weten over de oorlog. Enerzijds ook trots. Wij zullen dit nooit vergeten. En we zullen onze vrijheid vieren.
We hadden een inwerkprogramma sociaal domein. Het was een informatieve avond. Waarin veel interactie plaatsvond. Dit was fijn. Zo kon ik vragen stellen en kreeg ik meer inzicht over de werkwijze van de gemeente. Ik ben zelf opgeleid als jeugdzorg werker en heb werkervaring met multiprobleemgezinnen. Hoewel ik weet hoe het gaat in de jeugdhulp heb ik toch meer inzicht gekregen. Ik heb gewerkt in andere gemeenten en kan daardoor kritisch als professional mee denken. Als raadslid in Olst-Wijhe wil ik vooral objectief kunnen blijven.
Dit merk ik ook op als we het hebben over onderwijshuisvesting. Ik heb zelf destijds op de katholieke basisschool de Boerhaar gezeten wat nu de Bongerd wordt genoemd. De inwoners uit de kern Boerhaar zijn trots op de basisschool en ik heb dit van kinds af aan mee gevoeld. Clustering van de basisscholen is het onderwerp van de dag. Het leeft onder de inwoners van Olst-Wijhe. De schoolpanden verouderen en er is sprake van een leerlingen terugloop. Het is werkelijk een hoofdpijn dossier. We willen de leefbaarheid in de kernen behouden maar kunnen niet ontkennen dat er maatregelen getroffen moeten worden. Dit doet pijn want we willen liever niet iets veranderen wat emotionele waarde bezit.
Er is vooralsnog nog niets besloten en alle lijntjes staan nog open en de schoolbesturen zijn aan zet. Wij als gemeenteraad en ik als raadslid kan hierover nog niets vinden. Onderzoek moet uitwijzen welk pad we dienen te bewandelen.. Dit maakt het voor de inwoners van Olst-Wijhe nog lastiger. Het enige wat ik als raadslid kan doen is instemmen met de bestemmingsplan van een nieuwe schoolgebouw. Besluiten over de locaties, de nieuwbouw, de uitbreiding en de financiering van de kapitaalslasten van onderwijsgebouwen. De schoolbesturen zullen besluiten hoe dit ingevuld gaat worden. Hoe zeer ik het ook begrijp dat belanghebbenden de vraag bij mij en collegae raadsleden leggen, het is niet aan ons hoe onderwijs gegeven wordt. In de zomer 2018 komt er een college besluit over beoogde locaties of varianten. Eind 2018 wordt aan ons de gemeenteraad een voorstel gedaan waarin een definitief besluit wordt gevraagd over locatie, omvang en invulling huisvesting, infrastructuur en verkeer.
Het is zaterdag 26 mei bloedje heet als wij nieuwe en ervaren raadsleden en demissionair wethouders de schoolbanken in moeten. Ik kan leukere dingen bedenken aangezien ik graag bij mijn gezin wil zijn in het weekend. Anderzijds ik ben nog een groentje in de gemeentelijke politiek en heb graag oren naar nieuwe informatie om mijn rol als raadslid goed te kunnen uitvoeren. De onderwerpen gingen over participatie en over de gewenste vergadercultuur. Als gemeente willen we graag initiatieven van de inwoners behartigen. De gemeente wil hierin minder in de ‘traditionele rol ’vervallen. Dit lukt niet altijd maar indien mogelijk willen we graag als een responsieve, participerende overheid werken. De nieuwe werkwijze van vergaderen is in mijn blog van minder belang. Dit is vooral gericht op effectief vergaderen tijdens de gemeenteraadsvergadering.
Liefs Cynthia Roessink c.roessink@raadolst-wijhe.nl
Meer foto's