Afgelopen weekend had ik zelf ook een gevalletje waar mens en vogel elkaar in de weg zitten. De drie haagbeuken in onze voortuin moesten namelijk rigoureus gesnoeid worden. Niet lafjes met de snoeischaar er langs, maar met de zaag minstens een meter van de bovenkant af. We vonden het namelijk jammer dat je vanaf de buitenkant ons huis niet meer kon zien.
De eerste twee bomen gingen prima. Ik had de haagbeuken zo strak gesnoeid dat mijn kapper er jaloers op zou zijn. Bovendien werd het weer licht in de woonkamer. Toen ik de ladder tegen de derde boom aanzette, vloog er een duif uit. Ik klom omhoog en zag het nest, precies op het punt waar ik de boom wilde afzagen.
Een dierenliefhebber zou meteen zijn actie staken, naar binnen gaan en een kop groene thee drinken. Ik ben ook een dierenliefhebber. Maar ook een tuinliefhebber. En drie boompjes naast elkaar waarbij de linker twee strak getopt zijn en de rechter niet alleen een wilde haardos heeft, maar ook nog eens een meter hoger is, dat ging me te ver.
Ik zaagde de boom precies boven het vogelnest af. Als die duif echt zou willen, kan ie er nog in gaan zitten. Maar een lekker beschut plekje is het niet meer. Ik heb hem dan ook niet meer teruggezien. En mocht de duif ooit uitsterven, dan kan het heel goed mijn schuld geweest zijn. Maar de voortuin ziet er wel schitterend uit.
Meer foto's