Wees niet bang, ik beloof dat ik niet elke week over dieren ga schrijven. Maar ik wil toch nog even terugkomen op vorige week. Toen ik schreef dat ik de haagbeuken had gesnoeid ondanks het duivennestje in de top. Ik kreeg daar dus boze mailtjes over. Dat vogels met bewonderenswaardige bedrijvigheid hun prachtige nest bouwen. En dat een irritant wezen als de mens dat niet moet verstoren.
En nu krijg ik wel vaker boze mailtjes. Maar deze keer hebben jullie gelijk. Ook al was het nestje nog leeg, ik had met mijn poten van de beuk af moeten blijven. Na het ontdekken van het nestje had ik naar binnen moeten gaan om voor het raam te genieten van een houtduif die af en aan vliegt met takjes om zijn liefdesnestje nog mooier te maken. Maar ik was een irritant wezen. Het spijt me.
Ik weet zeker dat die kippen van de buren er mee te maken hebben. Normaal gesproken hoor ik ze namelijk alleen overdag. Tijdens het grasmaaien, bij het lezen van de krant in het zonnetje en tijdens het eten van een twaalf-uurtje. Het gekakel op de achtergrond heeft iets gezelligs. En soms maken ze ineens lawaai. Volgens mij omdat ze dan een ei hebben gelegd.
Maar als kippen om kwart over vier ’s nachts ineens lawaai gaan maken, heeft dat niets gezelligs. En je maakt mij ook niet wijs dat ze midden in de nacht een ei leggen. Het is pure wraak. Ik weet zeker dat duiven kippentaal spreken en andersom. Het is nu wachten op de kraaien die gaan aanvallen. Ik kijk nergens meer van op.
Meer foto's