De gemeente schrijft in een antwoord aan De Kort dat de boom periodiek gecontroleerd zal worden. “Wanneer de veiligheid in het geding komt, wordt een kapvergunning aangevraagd. Op het moment dat hiervan sprake is zullen wij de buurtbewoners hierover informeren.”
De Kort twijfelt aan het oordeel van het Raalter college. “Voor ons is deze boom wel degelijk waardevol. Hij staat fantastisch in het blad, produceert daarmee grote hoeveelheden zuurstof, reinigt de lucht van fijnstof en heeft de zware voorjaarstrom probleemloos doorstaan. Zo ziek zal de boom dus niet zijn.”
Daarnaast wil De Kort duidelijkere antwoorden op de vragen over eventuele vervanging. “Als duidelijkheid nú wordt gegeven, hoeven wij daarover later niet te procederen, maar het gemeentebestuur kennend, zal het daar waarschijnlijk toch op uitdraaien.”
Hieronder vindt u een brief van De Kort aan de Bomenstichting.
Brief Bomenstichting
Geachte dames/heren,
Wij wonen in het bestemmingsplan Raalte Centrum. In het gebied waar onze woning staat, bevond zich vroeger een havezate genaamd De Hofstede. Die havezate – gesloopt in de jaren 60 van de vorige eeuw – werd omsloten door een gracht, waarvan nu nog ongeveer de helft behouden is gebleven. Binnen deze gracht bevindt zich een mooie parkachtige openbare groene ruimte waarin zich, onder meer, twee prachtige oude bomen bevinden met elk de aanduiding “waardevolle boom”. Een betekenisvolle aanduiding die hen een beschermde status geeft. Het zijn een ginkgo en een rode beuk.
Met de rode beuk is iets merkwaardigs aan de hand. De gemeente Raalte heeft die beuk in de negentiger jaren beoordeeld op een waarde van 230.000 gulden (€ 104.000,-), maar wil nu blijkbaar zo snel mogelijk van deze prachtige boom af. Ik verwijs u daarvoor naar de bijgevoegde krantenartikelen uit de Stentor.
Onze buurt maakt zich nu grote zorgen omdat b&w recentelijk, in een antwoordbrief van 6 maart (bijgevoegd), hebben geoordeeld dat de boom geen enkele waarde meer heeft. Een rampzalig oordeel, met enorme consequenties.
Nu b&w de beuk feitelijk waardeloos hebben genoemd, hebben wij, simpel gezegd, niets meer te zeggen over herplant en zijn we aan de goden overgeleverd. B&w schrijven weliswaar dat er te zijner tijd overleg gepleegd zal worden, maar dat is in Raalte een vrijblijvende opmerking zonder concrete inhoud. Het zou pas concreet zijn als b&w nu reeds zouden erkennen dat deze boom nog wel degelijk waardevol is en in welke vorm (afmetingen en soort) zij, mocht binnenkort inderdaad tot velling worden besloten, de boom gaan vervangen. Voor ons is deze boom wel degelijk waardevol. Hij staat fantastisch in het blad, produceert daarmee grote hoeveelheden zuurstof, reinigt de lucht van fijnstof en heeft de zware voorjaarsstorm probleemloos doorstaan. Zo ziek zal hij dus niet zijn.
Analogie met 1989
In dit verband wil ik wijzen op de analogie met de perikelen rond een monumentale eik die op steenworp afstand van de bedoelde beuk stond, naast het gemeentehuis. Het gemeentebestuur wilde die eik eind van de jaren 80 van de vorige eeuw vellen, omdat men hem in de weg vond staan van een geplande uitbreiding van het gemeentehuis. Resoluut besloten b&w dat die eik, citaat: “ziek was en een gevaar vormde voor zijn omgeving”. Ik heb gelukkig noch een krantenartikel uit 1989 dienaangaande gevonden en bijgevoegd. Ook u hebt daar indertijd bemoeienis mee gehad en geoordeeld dat de boom “is zo gezond als een vis”. Wij hebben de boom toen weliswaar gered, maar het was slechts voor korte tijd. Bij uitbreiding van het gemeentehuis heeft men namelijk niets nagelaten om de boom te beschadigen. De fundering is zodanig dicht richting eik aangelegd dat er van redelijke wortelstand aan die zijde amper noch gesproken kon worden. Ook daarna hebben b&w niets gedaan om de boom de mogelijkheid te geven tot herstel. In 2003 hebben zij bij nacht en nevel besloten een onomkeerbaar feit te scheppen door de eik onmiddellijk te vellen om daarmee te verhinderen dat omwonenden tijdig een bezwaar en beroepsprocedure zouden kunnen starten, gesteund door een contra-expertise.
Ook in 2003 gebruikten b&w wederom het argument dat de eik ziek was en een gevaar vormde. Wij hebben echter alsnog besloten een procedure te starten.
Tijdens die procedure zijn eclatante bestuurlijke fouten aan het licht gekomen, evenals het totale, blijkbaar opzettelijke, gebrek aan onderhoudswerkzaamheden. De procedure heeft in ieder geval geleid tot een enigszins tevredenstellende compensatie. De wrok en het achterdocht tegen het gemeentebestuur zijn echter gebleven en tot heden terecht gebleken.
De rode beuk
De neerbuigende welwillendheid van b&w om ons te zijner tijd over de aard en de omvang van de vervanging een voorstel te doen, stuit mij tegen de borst, gezien de vrijblijvendheid ervan. Immers, het zij herhaald: de te vervangen rode beuk is in de ogen van b&w waardeloos.
Wij hebben het recht nu reeds antwoord te krijgen op de vragen over die vervanging, omdat wij een heel andere mening hebben over de waarde van de boom. Als die duidelijkheid nú wordt gegeven, hoeven wij daarover later niet te procederen, maar het gemeentebestuur kennend, zal het daar waarschijnlijk toch op uit draaien. Het behoud en daar waar mogelijk versterken van de natuurlijke waarden hebben we in onze gemeente altijd voor de poorten van de hel moeten wegslepen. Het is een lang verhaal, ik zal u dit besparen.
Kapbeleid
Het gemeentelijke kapbeleid is vastgelegd in de nota Groen, samen doen, die ik heb bijgevoegd. De nota staat vol met prachtige, maar geheel vrijblijvende, frasen. Er is slechts één concrete richtlijn in opgenomen en juist die is in hoge mate verontrustend. Het is de richtlijn dat b&w alle bomen in de openbare ruimte die geen onderdeel zijn van de groene hoofdstructuur, en die een stamdiameter hebben van 35 cm en minder (zie blz. 15 van de nota, onder de tussentitel: Gemeentelijke houtopstanden), zonder vergunning mogen vellen. Het zal u duidelijk zijn dat zeer veel bomen in de openbare ruimten aan dat criterium voldoen. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat alle leden van de werkgroep hiermee hebben ingestemd. Keer op keer verdwijnen er bomen van een redelijke omvang zonder dat daarvoor enige noodzaak aanwezig bleek, zoals recentelijk aan de Molenhof, waar plotseling een tiental bomen zijn geveld. Niet omdat het noodzakelijk was, maar omdat hun stamdikte nog net binnen het vergunningvrije criterium lag. Zij zijn vervangen door enkele boomsprieten en bieden een troosteloze aanblik. Zeker vergeleken met hoe het was. Op Google Streetvieuw kun je noch zien hoe prachtig die verdwenen bomen waren. Nu is de Molenhof een bijna kale, stenen, woestijn.
Het zal u duidelijk zijn dat deze brief een hartenkreet is van een van de vele burger die machteloos staan tegenover een politieke organisatie van slechts mooie woorden. Een organisatie die het twijfelachtige lef heeft om een evident waardevolle, historische boom, zonder een greintje respect, waardeloos te noemen.
Het bijgevoegde voorstel van een promotiekaart sluit naadloos aan bij het gemeentelijke kapbeleid. De kaart is beslist niet ironisch bedoeld. Ik zal hem volgende week onder de aandacht van de dames en heren politici brengen.
Mijn vragen aan u zijn:
1. Houdt de opvatting van b&w juridisch stand dat de rode beuk geen enkele waarde heeft?
2. Heeft een boom, zolang hij nog volop in het blad zit en daardoor nog volledig meedoet aan zuurstofproductie en het zuiveren van de lucht (fijnstof), inderdaad geen enkele waarde meer op het moment dat de eigenaar van mening is dat die boom door welke oorzaak, of om welke reden(en) dan ook, dient te verdwijnen? De gedachte alleen al maakt me ziek.
3. Is het gebruikelijk dat gemeenten zichzelf het recht voorbehouden om bomen met een stamdiameter t/m 35 cm, zonder enige juridisch vereiste vorm van inspraak, uit woonomgevingen mogen verwijderen? Ik kan het me niet voorstellen. In Raalte is het nu zo dat in bijna het gehele centrum alle bomen vogelvrij zijn.
Ik hoop niet dat ik met deze brief, en de veelheid aan bijlagen en de gestelde vragen, te veel van u verg. Ik vraag u begrip voor mijn betrokkenheid.
Met vriendelijke groet,
Hans de Kort
Meer foto's
