Op landgoed de Havixhorst is een trouwerij en de gasten staan het prille bruidspaar op te wachten. Het daar achter liggende ooievaarsstation ‘de Lokkerij’ is voor mij even niet bereikbaar. Dan zoek ik wel een andere weg achterlangs. Ooievaars vliegen daarginder af en aan. Alle nesten lijken bezet; zelfs in het bos zijn de eiken bezet.
Verderop inspecteert een hobbyboer de afrastering. Een paartje druk baltsende en klepperende ooievaars onderbreekt ons gesprek. De man verteld over het afgelopen broedseizoen; de nestpaal was pardoes afgebroken; drie jongen kiepten naar beneden en eentje was direct dood. Als de wiedde weerga werd door de man een nieuw nest in elkaar getimmerd en snel beide jongen er op gezet. Toch gingen ook zij snel hierna dood. Simpelweg omdat de ouders weigerde hun jongen, die nu enkele meters verderop zaten, te voeren.
Op het laatste stukje over het asfaltweggetje zie ik een dode wulp liggen. Het verkeersslachtoffer, een mannetje had samen met het vrouwtje een prima leefgebied uitgezocht. Een natte grasmat en een hele vracht nog uit te rijden koemest was een garantie voor voldoende regenwormen geweest. Het monogame paartje had een nog pril huwelijk voor het leven afgesloten… daar waar het begon, daar waar het ook eindigt.
Meer foto's