Ik heb de beste man meteen ons huis uit gezet. Niks slimme thermostaat. Prima om zo’n ding met mijn mobieltje op afstand te bedienen, maar als een draaiknop in huis met mij mee gaat denken, ben ik er snel klaar mee. Ik zie het al helemaal voor me. Blijf ik op een doordeweekse avond een keer wat langer op, zit ik halverwege de film in een koud huis omdat onze ‘slimme thermostaat’ dacht dat ik al in bed lag.
Om eerlijk te zijn, word ik een beetje allergisch van al die zogenaamde slimme apparaten. Auto’s hebben daar ook een handje van. Lichten die automatisch aan en uit gaan zijn nog tot daar aan toe, maar als de ruitenwissers ook mee gaan denken, heb ik de neiging om uit te stappen en tegen die dingen te schreeuwen: WIE BEPAALT HIER HOE VAAK JULLIE HEEN EN WEER GAAN? JULLIE OF IK?
Ik ben bang voor alle ontwikkelingen die nog komen gaan. Waar stopt dit? Gaat de televisie straks zelf voor mij zappen? Ik las laatst in de krant dat veel kandidaten van tv-programma’s door anderen worden opgegeven. Ik denk het niet. Ik denk dat de televisie dat zelf doet. “Dag meneer, wij zijn van ‘Help, mijn man is klusser’. Uw televisie is die rotzooi hier inmiddels meer dan zat en wij komen u helpen.”
Het probleem is: het zijn de verkeerde apparaten die slim worden. Niemand zit te wachten op een televisie, een auto of een thermostaat die met ons meedenken. Maar een strijkijzer die mijn overhemden zelf strijkt zou fijn zijn. Of misschien moeten we ons meer richten op dieren. Een slim konijn dat zelf zijn hok schoonmaakt. Heerlijk.