Het werkgeversdebat is de eerste in een rijtje waarbij verschillende groeperingen er een organiseren. Aan de hand van stellingen mochten de fractievoorzitters ‘ja en amen’ zeggen. De stellingen worden geformuleerd vanuit het oude denken: Wat zit er in voor mij, hoe word ik er beter van? Vanuit de participatiegedachte zou dat moeten zijn: wat zit er in voor ons, hoe worden wij er beter van?
Voorzitter Paul Maas Twitterde ijverig:
Een bedroevend bericht. Natuurlijk zegt dan elke politicus ‘ja’. Wat moeten ze anders? Er is er geen één die daar ter plekke of in de media afgebrand wil worden zonder de gelegenheid te krijgen het debat aan te gaan. De gemeente moet dus bakken met gemeenschapsgeld in het centrum pompen maar waarom en waaraan ?
De Raalter werkgevers tonen al jaren geen visie te hebben als het om het centrum gaat. Hun acties zijn altijd gericht op de korte termijn, zij voelen pijn en de gemeente moet dat oplossen. Er moest meer winkel ruimte komen, dat bracht gezelligheid en dus omzet. ‘Het Schip’ is het resultaat maar haar vierkante meters winkeloppervlak is nu vijftien jaar later structureel al weer over, zie de leegstand in het dorp. Er moest betaald parkeren komen want er was niet genoeg parkeergelegenheid. Het moest weer afgeschaft worden want de klanten bleven weg. Beide keren gingen er bakken met gemeenschapsgeld achteraan maar wat heeft het ons gebracht? Nu moeten er dus weer bakken met geld naar het centrum maar niemand stelt de vraag: Wat is het perspectief voor over tien en twintig jaar?
De wereld om ons heen is exceptioneel aan het veranderen. Over tien jaar is de Raalter middenstand in het centrum nog geen fractie van wat het nu is. Technologische exponentiële disrupties zorgen daar voor. Google heeft onlangs patent genomen op het idee van zelfrijdende bezorgtrucks. Het lijkt ver van ons bed, maar wie de ontwikkeling van technologie in ogenschouw neemt, wie zich een beetje verdiept in wat nu allemaal technisch al mogelijk is, hoe snel dat is gegaan ziet het gebeuren. Online winkelen is een voorbeeld, de smartphone waarmee u dit leest een ander. Winkels in de huidige vorm zullen uitsterven, de toekomstige consument leeft in een digitale wereld waar Google hun eten komt bezorgen. Rechtstreeks van uit een pakhuis of van een boer die zijn eigen ‘niche markt’ ontwikkeld. Kleding wordt digitaal gekocht en als het niet past? Google rijdt energieneutraal wel een paar keer op en neer tot dat het wel past. De consument leeft dan in een technologische wereld waar geen winkels meer zijn. Er is wat ‘niche’ en hier en daar een regionale ‘meubelboulevardachtige’ showroom voor een sfeer impressie . Zij gaat allen nog naar het dorpscentrum voor ontspanning, sporten of uiteten.
Droom ik? StarWars was in de jaren ’70 een onwaarschijnlijkheid met haar gadgets. In de 80-er jaren al bijna realiteit met de komst van de computer. Toen nog een pakhuis vol met technologische hardware. Eind jaren negentig was ik een van de eersten met een GSM. Volgens critici wilde ik interessant doen, drie jaar later in de zero’s had iedereen er een. U leest uw krant nu met een tablet, zet er uw thermostaat mee zachter, bedient de verlichting of de gordijnen en die ontwikkeling gaat door, die gaat steeds sneller. Er groeit nu een generatie op die kan niet eens meer zonder en verlekkert zich online aan al dat mooie wat je zomaar kan bestellen. Die gaan straks niet meer naar een winkel.
Wie niet beseft dat dingen radicaal veranderen ziet dat ook niet gebeuren. Over twintigjaar is een winkelcentrum zoals we dat nu kennen een herinnering. Voordat de gemeente nu weer miljoenen in het centrum steekt zal de werkgevers organisatie eerst met een gedegen toekomst visie moeten komen. Dat is wat het huidige politieke klimaat van hen vraagt maar dat hebben de politici niet kunnen vertellen omdat de werkgevers het debat hadden gekaapt.
Ik hoop dat de organisatoren van de komende debatten beter opletten.
Gerlant@sallandcentraal.nl