En toen leerde ik ook nog lezen. Nu kon ik werelden toevoegen aan de toch al fascinerende werkelijkheid. Twee boeken stonden bij ons in de kast: de Telefoongids en ‘Voetballen Toen en Nu’. Dat laatste was een uitgave van de Koninklijke Nederlandsche Voetbal Bond ter gelegenheid van het 75-jarige bestaan. Waarschijnlijk door mijn vader/penningmeester uit de ROHDA bestuurskamer meegenomen.
De Telefoongids boeide me mateloos. Ik las Raalte van Aa tot Zijthof. Met mijn vingertje langs grote families: Temmink, Nijboer, Koerhuis, Bruggeman. Ik leerde ze allemaal kennen.
En dan had ik ook nog het dikke KNVB boek. Een oneindige stroom informatie kwam tot me. Zo waren er in 1963 maar liefst 1850 consuls en 7500 officiële scheidsrechters. En werd K.F.C., pionier van het stopperspilsysteem, in 1934 kampioen. En dan die prachtige foto’s. Van DWS, Faas Wilkes en Eddy Pieters Graafland, ‘onze nationale doelman in training voor het klemvast houden van de bal’. Ik smulde.
De Telefoongids verdwijnt. Maar de laatste uitgave bewaar ik zorgvuldig, samen met het voetbalboek, voor de tijd dat mijn hersenen weer terugkeren naar kleuterformaat.
‘Laat je opa maar bladeren hoor’, zegt de verpleegzuster dan.
‘Hij is heel gelukkig.’