Ik begin waar ik de vorige week eindigde. De verwilderde witte gans is er nog steeds. Nu zit ie op het looppad te slapen. Das geen best teken. De soepgans is een witte variant van de grauwe gans. Het beest kon al niet vliegen maar het lopen en zwemmen gaat ook moeilijk. Ik zie dat zijn rechterpoot ontstoken en opgezwollen is. ‘Bumblefoots’ noemt met dit en het is al de zoveelste keer dat ik het tegenkom bij vogels in het veld. Met moeite zoekt ie het water op, maar de rechterpeddel hapert. Dat word ‘m niet.
Van achter de dijk komt pal voor me een zwevende deur van zo’n twee en een halve meter spanwijdte laag overvliegen! Wauw!!! De zeearend gaat zo’n tweehonderd meter verderop even in het gras zitten maar maakt direct een doorstart naar de hoge populieren. Jammer maar ik heb in ieder geval enkele redelijke foto’s. Mijn tweede live waarneming van heel dichtbij. Mooi man!
Het is waterkoud en achter mekaar komen watersnippen uit de ruigte. Pas op het allerlaatste moment vliegen ze uit de beschutte dekking. Een buizerd zit op een roestende hooimachine en voor me in de gekortwiekte struik zit een eenzaam groenling vrouwtje. Onze standvogels zijn al lang naar het zuiden vertrokken en Scandinavische soortgenoten overwinteren hier. Wat verderop vliegen, ruw geteld zo’n vijfhonderd kieviten op van het plasdras land. Deze kieviten uit het hoge noorden trekken voor de vorstgrens uit.
Ik versnel mijn pas want die koude wind snijd overal door heen. Zo, blij dat ik over ben, maar het was de moeite meer dan waard. Een topwandeling…….echt wel!
Meer foto's