Ik plant mijn fiets tegen een boom en steek met de plastic bakjes onder mijn arm de Heinoseweg over. Drie reeën wagen ook de oversteek. Swoesj! Een vrachtwagen raast voorbij. Het opspattende water moet de beesten geraakt hebben.
De deur kraakt. Een zaklamp heb ik niet nodig. In het maanlicht zie ik ze hangen. De N35 vleermuizen komen tot leven en rekken zich uit. Natuurlijk, we kennen elkaar. Ik plaats de bakjes in de vensterbank van de oude boerderij en verwijder de dekseltjes. Meelwormen en maden met gehakt in bolognesesaus. Samen eten we. Ik rustig op de rieten stoel met een plastic lepel, zij vliegend en razendsnel happend uit de eiwitrijke winterkost.
Binnen tien minuten is alles op. Nog even leg ik mijn hoofd achterover. De laatste nog bewegende vleermuis landt in mijn nek en zet zijn tanden in de twee gaatjes in mijn halsslagader. Ik geniet van het zoete gevoel van de gulzige slokjes.
Nog tintelend van de symbiose stap ik op de fiets. Mijn lange zwarte cape wappert in de stevige Noordwester. Ter hoogte van de Mol spreidt ik mijn armen en laat me zonder te trappen naar huis waaien.
staging2.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Meer foto's