Afgelopen week kreeg ik een bericht van de redactie. ‘Je hebt nogal een mening en reageert nogal’. Ze kwamen met het idee om zelf een opiniestuk te plaatsen. Toen was het makkelijk zeggen: ‘ja ik draai wel een verhaal in elkaar’. Niet dus. Hoe meer ik nadenk, hoe moeilijker het wordt. Waarom? Omdat het in mijn reacties lijkt dat ik tegen biologische landbouw ben. Dat beeld klopt dus niet. Ik ben niet tegen biologische landbouw, maar ook niet voor. Ik ben veel meer voor de tussenvorm, de ecologische landbouw. Dan worden chemische middelen alleen ingezet als het écht nodig is en dus tot een minimum beperkt.
Daarnaast zie ik veel meer toekomst in gemengde landbouwbedrijven. Waarom?
Simpel spreiden van het bedrijfsrisico. Toegegeven, daarmee zal de boer van tegenwoordig wel moeten schakelen van manager naar alleskunner.
Als consument lach ik me natuurlijk een breuk of niet? Nu betaal ik bij de supermarkt zes euro per kilo voor een stukje spek, wat slachtafval is en de boer dus niet betaald krijgt. Als het lukt om alle boeren biologisch te laten werken, betaal ik waarschijnlijk zes euro of zelfs nog minder voor hetzelfde stukje slachtafval wat dan biologisch heet. Beter gezegd, als alle boeren biologisch gaan boeren valt de meerwaarde weg en verdien je het zout in de pap nog niet als biologische boer.
Dat ligt volgens mij niet aan de boeren of de consument, maar aan de handel daartussen. Met de reclame kun je al wel min of meer zien hoe groot de winstmarge is die de supermarkt verkoopt, echt niet onder de inkoopprijs. Als ze denken dat verkoop onder de inkoopprijs nodig is dwingen ze een lagere inkoopprijs af. Drie keer raden wie die lagere inkoopprijs betaalt. Die boer heeft niet de macht om de inkoopprijzen voor zijn productie te verlagen.
Door het knijpen van het aanbod is biologisch nu dus lonend. Maak je van biologisch de standaard, hoe goed of slecht dat voor het milieu ook is, zal dat dan ook niet meer lonend zijn en kun je het zout in de pap nog niet verdienen. Laten we eerlijk zijn: de consument krijgt nu de schuld omdat die voor het goedkoopste stukje vlees gaat. Dat is het probleem niet. Het probleem is dat de supermarkten op kosten van de boer hun prijzen verlagen, om zo klanten bij de concurrent weg te snoepen. Als de boeren de macht zouden hebben om mee te delen in de winst van de handel tussen de boer en de consument, zou het verhaal er heel anders uitzien.
Ik ben ervan overtuigd dat die boer best wil, maar het moet wel brood op de plank brengen.
Lampi
Meer foto's