Ooit gingen de wedstrijden indoor, alsof ze in België zouden gaan veldrijden in een sporthal, en veranderden de schaatsers van stoere buitenbonken in therapeutische binnenzeurpieten. ‘Ik sla het EK en het WK over. Alles staat in het teken van Pjongtsjang.’
Zo’n week of drie vóór Pjongtsjang zal de eerste schaatser wel gaan dreigen met een rechtszaak tegen de KNSB. Iedereen wil tenslotte naar Pjongtsjang. En er zijn maar vierentwintig (zesentwintig? achtendertig?) plaatsen.
De keuzecommissie zal onverstoorbaar blijken: ‘Normaal gesproken tien vrouwen, tien mannen maximaal. Zestien startposities in totaal, drie per afstand. Hangt wel van de wereldbekers af. Ploegenachtervolgers moeten zich individueel plaatsen. Evenals de massastarters. Dat alles moet wel passen binnen de kansenmatrix. De WB van vorig jaar telt één keer mee. Evenals de WK afstanden. Worldcups 2017 tellen dubbel.
De percentages uit de matrix bepalen de selectievolgorde op het OKT, waarbij de bondscoach uiteraard nog eerste of tweede rijders kan toevoegen met het oog op de massastart en de ploegenachtervolging. Selectie buiten de KPN NK om is mogelijk, mits de startpositie hoog genoeg is binnen het selectieconvenant van de ploegen. Duidelijk voor iedereen.’
Alleen drie weken strenge vorst op de Friese wateren kan de schaatssport nog redden.
staging2.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Meer foto's