Dat mode en lekker eten samengaan is dus duidelijk. Helaas zie ik daar in de modewereld bar weinig van terug. Modellen van vijftig kilo worden zonder pardon op dieet gezet omdat ze te dik zijn voor de catwalk. Blijkbaar wil het publiek de botten van die arme meisjes graag tellen. Volgens mij zijn modeshows ook altijd binnen omdat die schaapjes anders wegwaaien.
Maar er zijn meer zaken die mij als modekenner opvallen bij een modeshow. De kleding bijvoorbeeld. Ik zie nooit een model in een leuke spijkerbroek met een trui. Ik zie vooral kleding waarin ik, als ik het zelf op straat zou dragen, meteen zou worden opgepakt, afgevoerd en drie jaar dwangverpleging zou krijgen. Kleding waarbij je nog wordt weggestuurd bij een carnavalsoptocht.
En dan is er natuurlijk nog de blik. De wezenloze blik van het model. Ik ben zelf ook geen lachebek, maar de modellen op de catwalk hebben duidelijk instructies gekregen om zo leeg mogelijk in de verte te kijken. Lachen of leuk kijken leidt blijkbaar af van de kleding. Al vraag ik me af of iets ons überhaupt kan afleiden van die idiote kleding.
De modewereld en ik zullen elkaar nooit begrijpen. En dat is jammer. Want als ik een show mocht organiseren, wist ik het wel. Mijn modellen zouden niet mager, maar rond zijn. Ze zouden kleren aan hebben waarmee je zo door Albert Heijn kunt lopen. En uiteraard zouden ze lachen. Want ze weten dat ze na de show een gevulde koek krijgen van Aro.
Meer foto's