Allemaal prima te pruimen wat mij betreft. Ik ben dol op feestjes. Totdat er afgelopen zomer een uitnodiging in de bus viel van vriendin M. Die werd 35 en besloot dit groots vieren in een afgehuurd zaaltje met een dj en zonder tafels en stoelen. Dat betekende maar één ding: er moest gedanst worden.
Dat dansen geen hobby van me is, heeft te maken met gebrek aan talent, het ontbreken van lef en uiteraard mijn lengte. Omdat ik twee meter en twee centimeter meet, val ik op iedere dansvloer op als een giraf tussen een stel stokstaartjes. En dat zou op zich geen probleem zijn als ik de moves had van Timor Steffens of Dan Karaty. Als.
Afgelopen zaterdag was het D-day. En na de hele avond als lulletje rozenwater aan de kant te hebben gestaan, deed ik uiteindelijk iets geks. Ik ging de dansvloer op. Maar steeds als ik doorhad hoe je op een bepaald nummer hoorde te bewegen, was de dj toe aan het volgende nummer. Ik heb er misschien een kwartier gestaan, maar het voelde als drie dagen.
Ik vind vriendin M heel lief, maar ik hoop toch echt volgend jaar op een kaas-en-worst-feestje. Of desnoods een kinderfeestje waarbij alle kinderen één voor één over de veel te zoete glazuurtaart heen spugen. Ik eet met liefde een groot stuk. Als ik maar mag blijven zitten.
Meer foto's