Hé, daar is de waterberging. En daarginder bij de vogelkijkhut staat de nieuwe kunstmatige oeverzwaluwwand. Mooi bedacht. Dit is precies een gebied waar oeverzwaluwen zich thuis voelen. Waterrijk en dus voldoende muggen en insecten in deze buurt. Mooie beestjes, die zwaluwen. Eens even kijken hoe het er nu is. Nog niet zo lang geleden was ik ook al hier. Toen telde ik er elf.
Ik sta in de vogelhut en kijk naar de zwaluwwand met daarop een gedicht van dichteres Heleen Bosma:
vederlicht is onze ziel, van dons en zijdezacht
wij zijn een stipje in het zwerk, een knipoog naar de zwaartekracht
Vertaald naar mijn eigen fantasie is het best een mooi versje.
En zie daar dan de vrolijk twetterende groep vogeltjes bij elkaar. Ze vliegen af en aan. Weer of geen weer, het vliegt maar door. Snel nog de jongen op gewicht brengen voor ze aan de grote reis naar het zuiden beginnen.
Ik tel er vandaag maar tien meer. Dat betekent dat de eerste wel heel erg vroeg is weggevlogen van de twetterende groep. Het mooie vogeltje. Op weg naar warmere oorden…
Meer foto's