Lees hier de brief van Hans de Kort vorige week. Zijn aanvulling, eveneens gericht aan de Raalter gemeenteraad, luidt als volgt:
Geachte dames/heren,
U zal niet zijn ontgaan dat de essentie van het bovenvermeld verzoek aan de orde is geweest in de Stentor van 31 augustus en dat daarbij ook een reactie is geplaatst van de heer Ben Haarman, voorzitter LTO Salland en als zodanig ook belangenbehartiger van de intensieve veehouderij. Ik verwijt hem dus niets. Ik vrees echter dat sommigen, al dan niet uit opportunisme, voorbehoudloos zouden willen instemmen met de opmerkingen van deze voorzitter. Diens reactie kan ik daarom niet kritiekloos laten staan en heb dienaangaande de volgende opmerkingen..
Dierenrechten
Het moge zo zijn dat, door een incidenteel verplichte aankoop van dierenrechten ten behoeve van uitbreidingen en vestigingen van veebedrijven, het totaal aantal dieren gelijk blijft, maar daar gaat het niet om. Wat hebben Raaltenaren, behalve veehouders en veehandelaren, er aan als elders in Nederland het aantal dieren vermindert, maar daardoor het aantal intensieve veehouderijen en megastallen in Raalte drastisch toeneemt. Zie ook de situatie rond de geitenhouderijen. Andere provincies leggen die sector aan banden en meteen komt diezelfde sector met het impliciete dreigement om dan maar naar andere provincies te verkassen. Moeten wij dat willen? Moet Raalte willen dat onze gemeente het afvoerputje wordt voor intensieve veehouderijen, megastallen, Straathofs, met daarbij nu dus ook nog het gevaar van de komst van grote aantallen geiten? Ik denk dat vele inwoners dat niet zullen zien zitten.
Uitbreiding van bouwblokken
Het is inderdaad zo dat uitbreiding van agrarische bouwblokken tot 2,5 hectare “slechts” mogelijk is in de zogenaamde landbouwontwikkelingsgebieden, maar dat kan dan dus wel op 8 (acht!) locaties. Op elk zo’n kavel kunnen dan, ik geef maar een voorbeeld, ten minste 37.500 varkens worden gehouden. Hierbij is uitgegaan van 75% bebouwd oppervlak en minimale eisen voor het dierenwelzijn. In potentie kan het aantal varkens dus nog veel groter zijn.
Voor uitbreiding van bouwblokken tot 1,5 hectare biedt het bestemmingsplan ook ruimschoots mogelijkheden. Mits aan bepaalde criteria wordt voldaan kunnen zulke essentiële uitbreidingen op vele locaties in het buitengebied worden gerealiseerd. Ik hoef u die criteria niet te noemen. U kent ze, want u hebt ze immers zelf vastgesteld in de bestemmingsplanvoorschriften.
En dan heb ik het nog niet eens over de wijzigingsbevoegdheden die toestaan dat, als elders in de Provincie Overijssel een agrarische bouwkavel verdwijnt, er in Raalte zo’n kavel bij kan komen.
Landschappelijke inpassing met doelmatige beplanting
Ik hoef u niet nog een keer te vertellen dat het college compleet de draak steekt met de mogelijkheden om agrarische bouwwerken aan het zicht te onttrekken. U hoeft maar kortstondig door het buitengebied te rijden en u ziet de voorbeelden. Vooral bij nieuwe stallen staat dit in schril contrast met de bedoeling van de voorschriften die u hebt vastgesteld.
In het geval u onverhoopt toch tevreden mocht zijn met de apathische houding van het college, raad ik u dringend aan om alle voorschriften en mogelijkheden dienaangaande, te schrappen. Zoals het nu is, is het een complete farce.
Bij alle toelichting die ik hier gaf, laat ik nog geheel buiten beschouwing dat Nederland weliswaar een land is van regels, maar dat van effectieve controle daarop amper sprake is. Ik verzoek u het hier geschrevene te betrekken bij het behandelen van de eerdere brief, zaaknummer 7852-2017.
Met vriendelijke groet,
Hans de Kort
Meer foto's