Langzaam rijdend over het oude dijkje glijd het landschap langs mij heen. Iedereen is druk met van alles en nog wat. Daarginder is een combine aan het maaidorsen. Het tarweveld is doorgroeit met riet. Schapen, paarden, koeien. Allemaal netjes ingerasterd in kleine perceeltjes of gescheiden door kavelslootjes. Door de vele fietsende toeristen op het smalle dijkje voel ik me haast schuldig in mijn auto.
Loonwerkers maken overuren. Hooibalen rond of vierkant? Hoge of lage druk? Groen, wit of blauwe verpakking? Wat zal het zijn, roept u maar… Het hooi ligt klaar voor de balenperser maar de zelfrijdende mestinjecteur is al eerder op het hooiland. Dan maar injecteren tussen de hooizwillen door. “It ken net”
Daarginder is het natuurreservaat, daar moet ik zijn. Het is nog een klein stukje lopen over het smalle bijna dichtgegroeide paadje. Door het weiland is makkelijker lopen. Hé, daar ligt een pas geboren kalfje. Door een schrikdraadje is het afgescheiden van de rest. Tja, dat gaat voor, wel zo netjes. Niet veel later zit ik bij een dankbare boer in een heuse 4 Wheel Drive Pick Up. Maar wel op de laadbak, in gevecht met een opstandig kalfje…
Meer foto's