Het Takkenwijf van de 21e eeuw gebruikt allerlei bestanddelen uit de natuur om met haar publiek luchtig in gesprek te komen. Zo ervaren mensen ter plekke bijzondere zaken, krijgen zij zakelijk of privé een zetje in de rug, komen zij desgewenst in contact met overleden mensen of ontvangen misschien een mysterieuze hint die bij nadere beschouwing bijzonder belangrijk blijkt te zijn. Zij is dus de vrouw die je de waarheid vertelt. Ze houdt mensen een denkbeeldige spiegel voor.
De waarheid is soms wat confronterend. Een mevrouw is vermoeid en wil weten hoe dat komt. Takkenwijf; ‘Mevrouw, u bent dienstbaar aan iedereen, behalve aan uzelf. Van binnen vindt u dat niet zo fijn. Niet zo fijn vinden, ik ervaar grote boosheid en die wil u niet uiten. Emoties onder controle houden, kost heel veel energie. U mag leren nee zeggen, stap voor de stap emoties aangeven. Mogelijk eerst voelen wat er zit, het voelt als een hartenpijn en enorme onrust in uw buikgebied.’
Pfoe, het voelt pittig deze duidelijke woorden. Ik geef de mevrouw een kaartje met gegevens van de praktijk, voor eventuele nazorg. Na een paar weken schrijft ze over haar ontwikkeling; “In het toelaten van de pijn, voelde ik wrok en de enorme boosheid. Ik heb iedereen helpen dragen. Ik kwam zelf niet toe aan mijn eigen geluk. Ik heb zoveel gedaan voor anderen.Ik kon heel lang zelf niet tot rust komen. Ik heb mijzelf heel sterk gemaakt, heel groot ook. en ik heb mijn eigen verdriet en kwetsbaarheid niet gezien. Ook mijn eigen verlangens en behoeftes wist ik niet meer. Laat staan dat ik mij gesteund voelde. Dankzij mijn vermoeidheid en de liefdevolle confrontatie van/met het Takkenwijf, nam ik de ruimte om bij mijn pijn te komen. De vermoeidheid leek me eerst af te sluiten om dingen te doen, maar dat kwam omdat ik mij afsloot van mijn gevoel. Uiteindelijk gaf het me mijn levensenergie weer terug. Nog steeds wil ik graag andere mensen helpen, maar het is niet meer de reden van mijn bestaan. ik vind het nu leuk om te schrijven wat ik meemaak zodat ik andere mensen kan inspireren.’
Deze mevrouw heeft de moed gevonden om de verdediging op te geven en zo weer meer bij zichzelf gekomen. Fijn. Dan voelt het fijn om Takkenwijf te mogen zijn!
Kijk gerust op staging2.takkenwijf.nl en reageer via info@carolienjonkman.nl.
Meer foto's