Gepensioneerd biologieleraar dacht ik meteen. Door zijn vrouw verlaten en nog steeds geen idee waarom. Nu met een nieuwe missie bezig, een wandelmissie. Een lang pad vol vragen. Een metafoor voor het leven. Met een christelijke tint van lijden en bezinning. Zijn wandelschoenen zagen er ingelopen uit. Ik keek naar mijn Emma veiligheidsschoenen. Daar hoefde je niet mee aan te komen in de LAW-scene.
Ik groette: ‘Jo!’ Geen reactie. De LAW zat waarschijnlijk in een ascetische fase. Zelftucht vanuit een stille geest. De hond was in de ondiepe sloot gaan staan en liet het koele water lekker tegen zijn buik klotsen. De man marcheerde ondertussen met ferme pas de smalle bosstrook uit.
Mijn telefoon ging. Ik schrok van de ongepaste en luide ringtoon. Als in een stiltecoupé. Even keek de LAW om. Verontschuldigend stak ik mijn hand op. Maar het was al te laat. Het was gedaan met de rust.
staging2.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Meer foto's