Ook daarvoor schommelde en draaide haar 81 jaar oude wereld al steeds meer en raasde het hectische verkeer in verdubbelde vorm langs haar heen. De Flyer stond daarom al een tijdje op rust in de schuur. Visioenen van smalle fietspaden, een gebroken heup, roestvrijstalen pinnen en een eenzame revalidatie in een desolaat oord vulden haar fietsemmer tot de rand. ‘Is die fietse niks veur oe?’
Mijn eerste tocht naar station Zwolle werd een deceptie. In de middag kwam ik nog kurkdroog aan, ondanks een pittige westenwind. Als e-bike novice negeerde ik echter het knipperende rode stipje op het display. Niet handig, zo bleek rond 02:00 uur, toen ter hoogte van De Mol het zacht ratelende motortje er abrupt mee ophield. De vliegende Flyer veranderde in een bakkersfiets met twee zachte banden én bestelling voor het hele dorp. Het duurde nog ruim een uur voor de uitgeputte bakkersknecht in zijn bed rolde.
Nu, een maand later, is er een gereviseerde accu en een chip. Met de ‘opgevoerde’ wonderfiets zoef ik door het Sallandse land, zonder één druppel zweet. Het vervoermiddel van de toekomst? In ieder geval de mijne.
staging2.brettsnap.nl
brettcolumn@hotmail.com
Meer foto's
