Lees ook: Rob Poelman: De Zegge VII en de jeneverfles
Volledig terecht hekelt de heer Poelman het volstrekt idiote geheimhoudingsgedoe bij alles wat uit de ontwikkeling van dit industriegebied voortvloeide. Niet in de laatste plaats bij de ontdekking van een enorme vuilstortlocatie aan de Heesweg, op het voormalige eigendom van oud-wethouder Ben Haarman.
Vervolgens lees ik een merkwaardige reactie van Gerlant Zielman. U weet wel, de man die zo trots is op zijn IQ van 131 en daarover erg graag schrijft. Voor ik inhoudelijk op zijn reactie inga zou ik de heer Zielman willen adviseren een cursus Nederlandse taal te volgen. In de haast maken we allemaal wel eens een schrijffout, maar hij maakt het wel erg bont.
Nu inhoudelijk:
De heer Zielman is van mening, ik citeer hem (inclusief taalfouten dus): “Geheim is geheim en dat blijft ook geheim en zetten we niet op een band voor latere nieuwschierige burgers.”
Let wel: we hebben het hier over onze politieke, gemeentelijke, vertegenwoordigers die, dat is de kern van Zielmans betoog, te pas en te onpas allerlei kwesties onder de pet mogen houden. Zielman vervolgt met, wederom citaat: “De raad heeft de mogelijkheid om de bestuurders van toen om opheldering te vragen (ook in het geheim), […].”
Dat dit volkomen onzin is blijkt wel uit de toelichting van het Openbaar Ministerie op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). Die toelichting luidt: “De Wob regelt een ieders recht op informatie van de overheid. Overheidsinformatie is altijd openbaar, tenzij de Wob of andere wetgeving bepaalt dat de gevraagde informatie niet geschikt is om openbaar te maken.”
Als een overheid informatie geheim wil houden, dan gelden hiervoor strenge criteria. Het kan bijvoorbeeld gaan om documenten die bij openbaarmaking de veiligheid van de Staat in gevaar kunnen brengen, of documenten die vertrouwelijke bedrijfs- en fabricagegegevens bevatten of die inbreuk maken op bijzondere persoonsgegevens. Verder kent de Wob een aantal relatieve uitzonderingsgronden waarbij het bestuursorgaan een belangenafweging moet maken. Bijvoorbeeld bij algemene persoonsgegevens of het voorkomen van onevenredige bevoordeling of benadeling van natuurlijke of rechtspersonen. Als deugdelijk kan worden gemotiveerd dat bepaalde belangen zwaarder wegen dan het belang van het openbaar zijn van bepaalde informatie, kan openbaarmaking ervan worden geweigerd.
Er zijn uitvoerige publicaties beschikbaar van gevallen waarin ten onrechte geheimhouding is opgelegd of waarin onterecht door burgers opgevraagde informatie werd geweigerd. Ik weet waar ik het over heb, want ik ben herhaaldelijk door de rechter in het gelijk gesteld nadat wob-verzoeken door b&w van Raalte waren afgewezen.
In essentie moet een overheid die stukken onder de pet wil houden, hiervoor altijd een deugdelijke – let wel: deugdelijke!, motivering overleggen.
Dat de Raalter politiek, met uitzondering van het raadslid Egbert den Daas, de draak steekt met de Wet openbaarheid van bestuur en de daaraan verbonden criteria, is een ernstige zaak.
De Wob is niet gemaakt om politici te beschermen voor het openbaar worden van eigen blunders en fouten. Integendeel.
Het moge duidelijk zijn: ik ben het helemaal eens met Marjan Potze in haar reactie op de heer Gerlant Zielman.
Overigens heeft élke burger, niet alleen de gemeenteraad, het recht om bestuurders om opheldering te vragen. Ik hoop dat dit voor iedereen duidelijk is.
Hans de Kort
Raalte
Meer foto's